Uitgerust, zo ben ik thuisgekomen van een heerlijke vakantie op Tjörn.
Uitgerust door het eindeloze slapen.
Uitgerust omdat er niets hoefde.
Uitgerust omdat ik zo genoot.
Dat eindeloze slapen maakte dat ik aanzienlijk minder last had van mijn altijd aanwezige zenuwpijn en dat
Lees meer...
Het weer is wonderlijk, het lijkt wel of alle extremen langskomen.
De eerste dagen vooral heel veel grijze regen.
En heel veel wind.
Daarna begon het op te klaren en was er een dag die niet heel zonnig maar al wel warm was.
Met een harde wind die pal op mijn lievelingsstrandje
Thuis, thuis op Tjörn.
Want dat ben ik.
Helemaal thuis.
Voel me hier altijd zo welkom, er staan bloemen in 'mijn' appartement en binnen de kortste tijd heb ik alles uitgepakt en op z'n plek gezet.
Net als altijd.
Routine.
Ikea-krukje in de badkamer, extra matrasje op mijn
Weggaan, waarom heb ik dat in januari toch bedacht?
Weggaan uit mijn tuin die nu bijna op z'n mooist is?
Weggaan van mijn P's van wie het Prinsje een echte buiten P aan het worden is?
Weggaan van mijn 'gewone' leven?
Maar dat leven was het afgelopen jaar verre van gewoon.
Want
Het blijven veelbewogen maanden, de maanden die achter me liggen.
Vorig jaar was het al zo intensief met een boomgaard, een traplift, een zieke P, een P in de rouw en een Prinsje met een Pootje.
Het slot van het jaar spande de kroon met mijn twee zussen en een broer, ik dacht toen
De afgelopen maand is weer voorbij gevlogen want er blijft steeds maar veel gebeuren.
Dat kan ook niet anders met een spiksplinternieuwe familie erbij.
En met een poesje dat eindelijk naar buiten mocht!
Ik hou mijn P's zo mogelijk een half jaar binnen voor ze naar de grote gevaarlijke
Lees meer...
Op 11 november schreef ik mijn laatste blog.
Over mijn Prinsje dat tóch zijn vier pootjes mocht houden.
Over de liefde die dit kleine mannetje me ondanks alle zorgen iedere dag bracht.
Over de hartverwarmende support die ik kreeg van alle leden van #teamPommel.
Over de prachtige
Het ging niet goed met het pootje van Prins Pommel. Wat we ook deden, er bleef maar etter uitkomen. Zowel dierenarts Aert als ik werden er wanhopig van.
Het woord 'amputatie' werd al eens voorzichtig geopperd...
Maar een Prinsje met drie pootjes, ik moest er niet aan denken!
Wat is het een feest, zo'n klein Prinsje in huis!
En wat is het goed gegaan met het wennen.
Pepijn was óm na een paar dagen en Pientje doet gewoon of hij niet bestaat.
Maar er is wel een hindernis want Pommel heeft een pootje met een strikje!
Toen hij nog gewoon bij zijn moeder
Lees meer...
Na een vlotte thuisreis uit Zweden was het heerlijk om weer thuis te zijn.
Thuis met mijn P's, mijn kacheltje, mijn tuin en mijn eigen bed.
Met de laatste rustige dagen met veel aandacht voor de P's die het tijdens mijn afwezigheid prima hadden gehad. De laatste rustige dagen met
