Eindelijk begint het verdriet te slijten en wordt Pepijn weer een beetje zijn oude zelf.
Hij verdwijnt iedere ochtend naar buiten voor zijn dagelijkse ommetje om pas tegen de middag weer binnen te komen, me even goeiendag te zeggen en weer naar buiten te gaan.
Ik ben er blij om
Het begint langzaam te wennen, een leven zonder Petter.
Verdriet slijt, zelfs bij Pepijn.
Hij gaat sinds twee dagen 's ochtends weer een uurtje uit zichzelf alleen naar buiten om vervolgens binnen te komen rennen en zich op me te storten. Want stel je voor dat ik er niet meer
Lees meer...
Mijn angst die ik had na het overlijden van Petter kwam uit.
Pepijn had verdriet.
Overdag ging het nog wel want door de hitte waren de P's sloom en lagen ze vooral veel in de schaduw te slapen.
Maar 's avonds sloeg het toe en liep hij jammerend te zoeken.
Iedere avond weer.
Nog geen week geleden kwamen de bloeduitslagen van mijn zieke Petter.
Alle organen waren prima alleen had hij een flinke bloedarmoede.
Dat leek niet onherstelbaar dus we gingen ervoor!
Toch ging hij hard achteruit maar de sondevoeding en alle medicatie zouden hem er doorheen
Lees meer...
Mijn P's waren de afgelopen weken veel buiten.
Ze lagen lekker in de schaduw onder de struiken en ze aten niet zo veel.
Ze sliepen zoals alleen P's kunnen slapen - ontspannen, lang en veel.
Ruim twee weken geleden sliep Petter binnen naast me op de bank.
Ik aaide hem gedachtenloos
Zomer!
Vanaf dat ik thuiskwam uit Zweden is het zomer.
Onafgebroken.
Het zindert, het is kurkdroog en alles bloeit.
Planten die normaal nog niet aan de beurt zijn bloeien en de vroeger planten bloeien ook.
Alles tegelijk!
Ik vrees dan ook dat over een paar weken alles tegelijk
Lees meer...
Ik ben weer thuis.
Thuis in mijn kabouterhuisje in plaats van thuis in Zweden.
Het voelt allebei als thuis.
Het weer was niet zo denderend op de dag dat ik zou vertrekken. Jammer, want ik hoefde pas rond vier uur 's middags weg dus nog even op een strandje is altijd een prachtig
Lees meer...
Thuis op Tjörn want zo voelt het.
Thuis in 'mijn' appartement bij de familie Lekander.
Thuis op mijn strandjes.
Thuis.
In plaats van de bloemen die me altijd verwelkomen staat er nu een enorme schaal met aardbeien!
Want behalve een B&B worden er hier al sinds mensenheugenis
Lees meer...
Dalarna, met zijn eindeloze bossen, iedere honderd meter een meer en echt overal lupinen.
Dalarna, van de kunstenaars Carl Larsson en Anders Zorn en van de 'hemslöjd.
Dalarna van de Dalapaardjes - het symbool van Zweden.
Dalarna, de provincie van Zweden die het meest 'Zweeds'
Öland, waar je altijd de zee ziet en hoort.
Öland, waar de wilde orchideeën in de berm groeien.
Öland, waar miljoenen leistenen stapelmuurtjes staan.
Öland, waar mijn lijf en mijn hoofd tot rust kwamen.
Het was wel even doorwerken om er te komen. Op Møn begon
Lees meer...
