Heet het geluk, dat gevoel wat ik krijg als ik door mijn tuin loop?
Als ik zie hoe de lijsterbes zijn zachte blaadjes rond de nieuwe bloemknop ontvouwt?
Als ik zie hoe de knoppen van mijn kleine beukje, een kind van de eeuwenoude beuk in de tuin van Lyndensteyn, groter worden?
De feestdagen zijn voorbij en het 'gewone' leven lijkt weer begonnen te zijn.
Het bezoek voor mijn verjaardag rommelt nog gezellig een beetje door, ik plan dat zoveel mogelijk want mijn kabouterhuisje is maar klein, ik wil graag voor iedereen tijd en aandacht hebben en op deze manier
Morgen is het zo ver. Dan rij ik naar Göteborg, neem daar de ferry, zoek mijn hut op, kom dinsdag aan in Kiel en rij naar huis - het zit er op. Thuis.
Ruim vier heerlijke weken in mijn 'andere land' en wat is er veel gebeurd. Ik heb het gevoel of ik al maanden onderweg ben en
Lees meer...
Ik kan het niet laten om toch nog een blogje te schrijven.
Want gisteren was ik op Sundsby, de oude konditori in het prachtige park met de mooie moestuin. Sundsby in het voorjaar - onvergetelijk.
De moestuin is nog erg leeg maar de bloemenborders aan de zijkanten bloeien uitbundig,
Lees meer...
Het begon allemaal zo goed met een heerlijke zonnige dag in de sauna.
Ik was bezig aan mijn tweede rondje en stond op het punt van het trapje het zwembad in te gaan.
Vóór me ging een oude heer het trapje af. Hij was een uurtje daarvoor niet goed geworden in de sauna en ik verbaasde
Ook in Friesland heersen deze dagen tropische temperaturen en wat ben ik dan blij met mijn heerlijk koele huis én met mijn Nieuwe Leven! Niet meer te hoeven werken is een enorm voorrecht met deze hitte.
Op mijn werk had ik de warmste kamer van het hele gebouw: op het zuiden in
Lees meer...
Het was een bijzonder jaar, 2014.
Het jaar
waarin mijn Nieuwe Leven begon omdat
ik eerst afscheid nam van het-mooiste-baantje-van-de-wereld
en vervolgens definitief stopte met werken
waarin ik mijn tweede nieuwe heup kreeg
waarin de revalidatie ná die heup geweldig verliep
Het was een drukke periode, veel drukker dan goed voor me was. Eigen schuld, dikke bult want het was mijn eigen valkuil waar ik weer keihard indonderde. Niet erg want ik klom er ook weer uit al ging dat niet vanzelf. Toch had het wel gevolgen want ik zag weer op tegen van alles. Tegen
Lees meer...
Heel langzaam begin ik te voelen dat ik meer energie krijg. Durf het nog niet zo maar te geloven en ga er dan ook zuinig mee om. Durf het al helemaal niet hardop te zeggen, stel je voor dat het niet waar is. Maar heel voorzichtig voelt het zo. Voelt het of ik niet meer zo moe ben.
Lees meer...
Vakantie, zo voelt het. Zo voelt het eigenlijk al vanaf dat ik half juni terugkwam uit Zweden. Uitgerust, lekker bruin en iedere dag zwemmen in de zee droegen zeer bij tot dat gevoel.
De afgelopen zestien jaar nam ik om het jaar drie maanden vrij. Deels vakantiedagen, deels onbetaald
