Het is al bijna weer zo ver, Zweden roept!
Maar wat moet er nog veel gebeuren en wat is het ongelooflijk lekker weer!
De tuin barst uit zijn voegen. Het voorjaar duurde precies drie dagen toen de zomer toesloeg en het prachtige zachte voorjaarsgroen is al bijna vervangen door het
Zo nu en dan verbaas ik me over de dingen die er blijven gebeuren: stroomstoringen, timmerklussen, zieke poezen, nieuwe kachels, thermokoppels, Rabogezeur, digitale stress, leesbrillen -
het houdt niet op, niet vanzelf...
In december werden mijn ogen uitgebreid gemeten omdat ik
Lees meer...
Het was een week die nogal in het teken van kachels en katten stond.
Eerst natuurlijk Petter met zijn abces, de dierenarts en de medicijnen. Het is goed te kunnen melden dat de grote bobbel als sneeuw voor de zon is verdwenen en dat hij de Metacam uit het spuitje heerlijk vond! Ook
Alles lijkt weer gewoon, is weer gewoon.
Geen #coderood meer, wel sneeuwbuien waarna de sneeuw weer als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Veel uitgesteld verjaarsbezoek en wat kreeg ik een prachtig cadeau! Ik wist dat het eraan zat te komen, had zelfs al een deel gezien maar het overtrof
We zijn weer thuis!
Al bijna een week na een vlotte terugreis uit Zweden waar ik zes dagen geleden nog in mijn korte broek aan mijn strandje lag. Wat een verschil met Nederland want toen ik thuis kwam was het hier nauwelijks 12 graden! Dus een leeg en kil huis want de poesjes waren
Mijn Burmezen lopen gewoon buiten, in tegenstelling tot hun voorouders.
Zulke voorouders leveren het prettige gevolg op dat het jachtinstinct nauwelijks meer aanwezig is. Als ze binnen zijn zou je dat niet zeggen want dan zitten ze met een klepperend bekje naar de voorbijvliegende
Het is bijna zo ver, ik mag bijna naar mijn 'andere land'. Naar Zweden.
Maar wat moet er van te voren nog veel gebeuren.
Gisteren als eerste de poesjes naar hun logeeradres gebracht. Petter&Pientje gaan daar nu voor de vierde keer naar toe, Pepijn voor het eerst. Het is ongeveer
Lees meer...
Het is hard werken geweest de afgelopen weken, vooral in de tuin. Gelukkig heb ik veel hulp gehad en ging het op het moment suprême ook nog regenen! En niet zo'n beetje ook.
Alle nieuwe plantjes staan er in, de Vrouwenmanteltjes uit de grintpaden omzomen de nieuwe border en de oude
De eerste echte lentedag.
Pepijn zat al dagen naar buiten te kijken.
Naar de vogels, naar Petter en Pientje, naar mij als ik houtjes ging halen.
Hij wilde ook.
Ik vind dat iedere keer weer een van de moeilijkste momenten van mijn poezen, dat voor het eerst naar buiten gaan.
Lees meer...
Behalve de anti-kat vitrine lag er ook een pro-kat klusje te wachten. Mijn Burmezen kunnen niet zonder krabpaal. Mijn meubels trouwens ook niet.
Het liefst hebben ze een paal waar ze flink in kunnen raggen en waarmee ze ook op een van de boekenkasten kunnen klimmen. Goed voor het
