Zo nu en dan verbaas ik me over de dingen die er blijven gebeuren: stroomstoringen, timmerklussen, zieke poezen, nieuwe kachels, thermokoppels, Rabogezeur, digitale stress, leesbrillen -
het houdt niet op, niet vanzelf...
In december werden mijn ogen uitgebreid gemeten omdat ik
Lees meer...
Het was een week die nogal in het teken van kachels en katten stond.
Eerst natuurlijk Petter met zijn abces, de dierenarts en de medicijnen. Het is goed te kunnen melden dat de grote bobbel als sneeuw voor de zon is verdwenen en dat hij de Metacam uit het spuitje heerlijk vond! Ook
Het waren prachtige dagen - een strakblauwe lucht, geen wind en zon
Heel veel zon.
Zoveel zon dat ik eindelijk weer een uurtje buiten kon zitten lezen!
Dat was lang geleden want na het verdwijnen van 'mijn rode dak' heb ik veel meer last van de wind en is buiten zitten vaak te
Het was koud vannacht. En windstil.
Ideale omstandigheden voor ijs dus vanmorgen lag de vijver te schitteren onder een strakblauwe lucht.
En wat is het gek om te zien dat de dotter al een flinke plant is die gewoon doorgroeit onder en door het ijs. Zo vroeg is hij nog nooit geweest
Het begon allemaal vrijdagmiddag. Ik wilde een mail versturen en opeens plopte er een venster op. Met een certificaat dat ik goed moest keuren. Of juist niet, dat was nogal onduidelijk.
Gegoogeld en de oplossing gevonden want "waarschijnlijk heeft uw provider iets aan de instellingen
Sportief ben ik nooit geweest.
Al heel vroeg moest ik wandelen samen met mijn vader. Er zijn foto's van hem en mij als driejarige op een heel groot strand waar we van Scheveningen naar Kijkduin liepen. Niet echt een afstand voor een peuter en leuk vond ik het nooit.
In de eerste
De vogels tjilpen, de sneeuwklokjes bloeien, het gouden riet wuift in de zon, de ganzen gakken en in de verte stoeien drie reeën - wat een dag!
Het voelde als voorjaar.
Het wás voorjaar!
Wat heb ik genoten van mijn rondje-langs-de-vaart, eindelijk weer op de echte fiets in
Lees meer...
De laatste maanden las ik steeds minder. Weet dat aan de drukte, aan te weinig tijd en aan duizend andere dingen tot ik me realiseerde dat ik na een half uur tranende ogen kreeg en steeds onder mijn oogleden door zat te turen. Ik las nog steeds zonder bril maar moest wel al jaren
Lees meer...
Alles lijkt weer gewoon, is weer gewoon.
Geen #coderood meer, wel sneeuwbuien waarna de sneeuw weer als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Veel uitgesteld verjaarsbezoek en wat kreeg ik een prachtig cadeau! Ik wist dat het eraan zat te komen, had zelfs al een deel gezien maar het overtrof
In Friesland geldt al dagen #coderood en dat is niet voor niets.
Het begon maandag 4 januari. Toen ik opstond en de gordijnen opendeed zag ik een deels met sneeuw, deels met ijs bedekte auto.
Ik moest dus in mijn badjas naar buiten om te krabben want er moest gezwommen worden. Glad
