Het voelt of ik al weer maanden hier ben.
Alles is zo vertrouwd, ik weet de weg, ken de strandjes bij iedere windrichting en weet wat wanneer open of juist gesloten is.
Het enige wat me ontzettend in verwarring bracht is de verbouwing van de ICA, de Zweedse Albert Hein. Het was
Zweden, Tjörn, Berga.
Berga, het schitterende rotsstrandje op Tjörn - mijn lievelingsplek.
Berga, strakblauwe lucht en stralende zon.
Berga, stilte met altijd het lied van de zee: fluisterend, kabbelend, zingend, dwingend.
Berga, met de zwaluwen die vlak over mijn hoofd scheren.
Het is al bijna weer zo ver, Zweden roept!
Maar wat moet er nog veel gebeuren en wat is het ongelooflijk lekker weer!
De tuin barst uit zijn voegen. Het voorjaar duurde precies drie dagen toen de zomer toesloeg en het prachtige zachte voorjaarsgroen is al bijna vervangen door het
Opeens is het zomer! Het lijkt of we het voorjaar hebben overgeslagen.
Van de hagel- en natte sneeuwbuien van vorige week naar de 27'C van gisteren en vandaag.
En dat veroorzaakt een ware groenexplosie!
Alles barst uit de grond, uit de knop en uit zijn voegen.
De tuin weet niet
Na de twee prachtige lentedagen was het over.
Over met de zon, over met de temperatuur, over met het buiten zijn.
Sterker nog, het hagelde, er was nachtvorst en de stortbuien geselden de nieuwe plantjes in de tuin.
En het was koud, ijskoud.
Het was dus maar goed dat ik nieuwe
Lees meer...
Het begint nu toch heel voorzichtig voorjaar te worden al waait er nog een harde Noordenwind en is er nachtvorst en natte sneeuw voorspeld. Maar vandaag was het prachtig. Een staalblauwe lucht en van dat hele heldere licht - licht uit het Noorden!
De uitbottende en bloeiende bomen
Lees meer...
Heel langzaam begin ik weer een beetje op te krabbelen.
Slapen is nog steeds een probleem maar daar probeer ik me maar 'bij neer te leggen'.
En wat stom dat ik niet eerder heb bedacht om daarvoor hulp aan Judy te vragen!
Wie weet verrichten haar naaldjes weer wonderen...
Gelukkig
Lees meer...
Het wilde niet zo de afgelopen weken.
Het oude liedje van slecht slapen, dus moe, dus geen fut.
Het weer was somber en de storm en de stortbuien zaten ook mijn hoofd.
Zo was daar het oplopende conflict met de Rabobank.
En ondanks de hulp van die respectvolle medewerkster schoot
Een week met pieken en dalen, dat was het.
Persoonlijke pieken en dalen en weer terroristische aanslagen, nu in Brussel.
Veel analitici op de tv, veel geklets, veel zogenaamde deskundigen. Ik ben er al bijna immuun voor.
Maar daar was Griet Op de Beeck met "Laten we durven!".
Het begon allemaal zo goed met een heerlijke zonnige dag in de sauna.
Ik was bezig aan mijn tweede rondje en stond op het punt van het trapje het zwembad in te gaan.
Vóór me ging een oude heer het trapje af. Hij was een uurtje daarvoor niet goed geworden in de sauna en ik verbaasde
