Het waren heerlijke dagen op Møn.
Dagen vol zon en zee en vooral rust.
Dagen met mooie ontmoetingen zoals die met Felicia.
Ik zat op een strandje en zag opeens een grote groep kajakkers aan de horizon.
Ze kwamen vlak voor me aan wal en werden daar opgehaald.
Ik zat vrij
Lees meer...
Vorig jaar om deze tijd reed ik ook naar Møn.
Ik heb het even opgezocht, het was toen vreselijk slecht weer.
Nu was het 35 graden en wat was ik blij met de airco!
Maar je moet er ook wel eens uit en dan viel het niet mee!
Snikheet.
Dat was het natuurlijk ook de dagen voor
Lees meer...
Overmorgen vertrek ik als alles gaat zoals het moet gaan.
Naar Møn in Denemarken en daarna naar Tjörn in Zweden.
Op naar de zee.
Het voelt zo dubbel.
Het voelt of het meer moeite kost.
Ik wil graag, wil ontzettend graag even niks.
Niks om te hoeven regelen.
Niks om me druk
Covid19 – het woord dat miljoenen mensen over de hele wereld al 1.8 jaar bezighoudt.
Covid19 – het woord dat mijn leven zeer heeft beïnvloed.
Maar dankzij mijn Pfizerprikken sloeg het Zweedse wonder weer toe!
Wat heb ik getwijfeld of ik nog zou durven.
Getwijfeld of het
Herfst, nazomer, zomer - alles kwam langs op Tjörn.
Prachtige dagen vol zon aan mijn strandjes.
Stormachtige dagen met regen- en zelfs even een hagelbui.
Rustige grijze dagen.
En het is altijd goed want het is thuis.
[gallery columns="5" size="medium" ids="10196,10194,10190,10192,10198"]
Lees meer...
Vandaag zat ik weer op Berga, mijn lievelingsstrandje.
Waar het behoorlijk hard waaide
Waar het niet echt warm was
Waar ik al zoveel heb meegemaakt
Alles kwam de afgelopen tien jaar langs hier op Berga.
Blijdschap, verdriet, ontgoocheling, verlies, diepe vreugde, het is er
Uitgerust, zo ben ik thuisgekomen van een heerlijke vakantie op Tjörn.
Uitgerust door het eindeloze slapen.
Uitgerust omdat er niets hoefde.
Uitgerust omdat ik zo genoot.
Dat eindeloze slapen maakte dat ik aanzienlijk minder last had van mijn altijd aanwezige zenuwpijn en dat
Lees meer...
Het weer is wonderlijk, het lijkt wel of alle extremen langskomen.
De eerste dagen vooral heel veel grijze regen.
En heel veel wind.
Daarna begon het op te klaren en was er een dag die niet heel zonnig maar al wel warm was.
Met een harde wind die pal op mijn lievelingsstrandje
Thuis, thuis op Tjörn.
Want dat ben ik.
Helemaal thuis.
Voel me hier altijd zo welkom, er staan bloemen in 'mijn' appartement en binnen de kortste tijd heb ik alles uitgepakt en op z'n plek gezet.
Net als altijd.
Routine.
Ikea-krukje in de badkamer, extra matrasje op mijn
Weggaan, waarom heb ik dat in januari toch bedacht?
Weggaan uit mijn tuin die nu bijna op z'n mooist is?
Weggaan van mijn P's van wie het Prinsje een echte buiten P aan het worden is?
Weggaan van mijn 'gewone' leven?
Maar dat leven was het afgelopen jaar verre van gewoon.
Want
