Het begint langzaam te wennen, een leven zonder Petter.
Verdriet slijt, zelfs bij Pepijn.
Hij gaat sinds twee dagen 's ochtends weer een uurtje uit zichzelf alleen naar buiten om vervolgens binnen te komen rennen en zich op me te storten. Want stel je voor dat ik er niet meer
Lees meer...
Mijn angst die ik had na het overlijden van Petter kwam uit.
Pepijn had verdriet.
Overdag ging het nog wel want door de hitte waren de P's sloom en lagen ze vooral veel in de schaduw te slapen.
Maar 's avonds sloeg het toe en liep hij jammerend te zoeken.
Iedere avond weer.
Het was een week die nogal in het teken van kachels en katten stond.
Eerst natuurlijk Petter met zijn abces, de dierenarts en de medicijnen. Het is goed te kunnen melden dat de grote bobbel als sneeuw voor de zon is verdwenen en dat hij de Metacam uit het spuitje heerlijk vond! Ook
Het waren prachtige dagen - een strakblauwe lucht, geen wind en zon
Heel veel zon.
Zoveel zon dat ik eindelijk weer een uurtje buiten kon zitten lezen!
Dat was lang geleden want na het verdwijnen van 'mijn rode dak' heb ik veel meer last van de wind en is buiten zitten vaak te
Wat was het vorige week een prachtige week.
Onafgebroken blauwe lucht en zon hier bij ons in Friesland.
Ik dronk koffie buiten, at buiten, las buiten en genoot buiten!
Genoot van de zon op mijn gezicht, de bloeiende narcisjes en zelfs al een geel speenkruidbloemetje, de gouden
Voor de grote-schilderbeurt-met-alle-gevolgen-van-dien had ik de planken in de boekenkasten waar geen boeken maar 'spullen' stonden leeggemaakt. Dat het een beetje stoffig zou worden had ik natuurlijk wel bedacht en het was een goede aanleiding om nu eindelijk eens op te ruimen.
Lees meer...
Of het nu de storm was of iets anders, het was kermis in huis, De katten waren niet te houden!
Op de kast, op de balk, achter elkaar aan door het huis en speelgoedjes apporteren tot ik er gek van werd. Tot ze tot rust waren gekomen. Dat dacht ik tenminste.
Ik zat met mijn rug
Lees meer...
Het zijn nog steeds geen vrienden, Pientje en Pepijn.
Het lijkt inmiddels haar tweede natuur om te brommen en te blazen zodra die kleine indringer te dicht bij komt. Hij is daar nog steeds van onder de indruk. Maakt zich klein en blijft doodstil zitten tot het over is. Best moeilijk
Het valt nog niet mee, zo'n nieuw familielid waar je niet om hebt
gevraagd. Dat valt helemaal niet mee!
Pientje is en blijft boos. Op zich zou dat natuurlijk niet zo dramatisch hoeven zijn ware het niet dat ze eigenlijk heel bang is. Grote ogen die meer pupil zijn dan oog, oren
Buiten is het prachtig. Ik kijk uit op de knalrode wingerd die vol zit met blauw-zwarte bessen. Vrees echter dat dat niet lang meer zal duren want de eerste herfststorm giert rond het huis. Onweer, stortbuien en felle zonnestralen. De temperatuur is flink gezakt tot een krappe 13
Lees meer...
