2

#35dagen dag 3

Drie jaar geleden ging ik voor het eerst naar het Schrijfcafé. Dat was spannend want ik had geen idee wat me te wachten stond. En toen ik hoorde dat het de bedoeling was dat iedereen hardop voorlas wat hij of zij had geschreven kreeg ik het helemaal Spaans benauwd.Schrijven deed

Lees meer...
1

#35dagen dag 2

Geen mooie foto maar oh wat werd ik er blij van.Een bijdrage van het Revalidatiefonds van € 10.000 voor het Rolstoelpad Beetsterzwaag!Ik ben voorzitter van deze kleine stichting die maar één doel heeft: het aanleggen van een Rolstoelpad in Beetsterzwaag.Dit kleine Friese dorp

Lees meer...
2

#35dagen dag 1

Twee weken geleden deed ik mee aan het #synchroonkijken. Fotografe Else Kramer gaf zes dagen lang een onderwerp waar iedereen die dat leuk vond een foto van kon maken. Alle foto's werden per dag bij elkaar gezet en wat was het bijzonder alle invalshoeken, ideeën etc. naast elkaar

Lees meer...
1

Jaaaa, vakantie!

Vanmiddag is mijn vakantie begonnen.
Het is heerlijk te constateren dat alles wat ik voor ogen had ook echt af is, dat ik  de afgelopen weken lekker heb gewerkt en dat ik me nog steeds ontspannen en vol energie voel!
Energie om allerlei dingen te gaan doen, variërend van een paar dagen naar Ameland want wat verlang ik naar de zee, veel fietsen, iedere dag een uurtje in de tuin om alles wat mooi is ook mooi te laten zijn, een stapel boeken, straks weer naar Zweden en volgende week beginnen met het vervolg op #synchroonkijken.
Op dat laatste verheug ik me in het bijzonder, 35 dagen lang een foto opdracht die 35 anderen ook doen en via die opdracht leren anders te kijken. Mooie foto’s leren maken en het onderwerp gebruiken voor een dagelijkse blog. Prachtig om daar iedere dag mee bezig te gaan.

De komende periode voelt als de generale repetitie voor de Grote Vrijheid die aanbreekt als ik stop met werken. Het Nieuwe Leven, waar ik me inmiddels intens op verheug. Ook daarvoor heb ik al allerlei plannen.
Wonderlijk dat er opeens die omslag was van wel willen stoppen maar doodsbenauwd zijn voor een leven zonder werk naar het gevoel bijna niet te kunnen wachten tot het zo ver is! Het is een heel fijn gevoel dat ik er nu zo naar kan kijken.
Een gevoel dat bestaat uit afstand nemen, loslaten en weemoed in combinatie met het omarmen van nieuwe dingen, nieuwe uitdagingen en rust. Maar wat overal bovenuit steekt is het gevoel van vrijheid!
Vrijheid in tijd, vrijheid in invulling, vrijheid in het nemen van beslissingen, vrijheid in mezelf.

En nu eerst acht weken lang oefenen in vrijheid met het veilige gevoel dat ik weer ‘gewoon’ ga werken als deze periode om is. Nog een paar maanden mijn ‘gewone’ leven leiden met de stress van op tijd opstaan en op tijd naar bed gaan, van vergaderen en afspraken. Maar ook van het plezier met collega’s, het delen van ervaringen en het samen ergens naar toe werken. Het is een geschenk om dit nog een paar maanden bewust te mogen meemaken, er deel van te mogen zijn.

Maar nu eerst vakantie, het grote genieten is begonnen!

2

#Synchroonkijken dag 6: Iets kleins

Mijn allerkleinste Dalahäst!Een Dalahäst is een houten paardje dat vroeger in de lange strenge en donkere winters uit hout werd gesneden als speelgoed voor de kinderen.Hout was er genoeg, tijd ook maar speelgoed was er nauwelijks. De boeren en de bosbouwers hadden het niet breed.In

Lees meer...
0

#Synchroonkijken dag 4: Blauw

Blauw.De kleur van de zee in honderden schakeringen.De kleur van monnikskappen en riddersporen.De kleur van de lucht bij strenge vorst en bij stralende zon.De kleur van spijkerbroeken.De kleur van mijn eerste schrijfboekje.De kleur van mijn auto.De kleur van de blauwe plek op mijn

Lees meer...