Op naar de zee
5

Op naar de zee?

Overmorgen vertrek ik als alles gaat zoals het moet gaan.
Naar Møn in Denemarken en daarna naar Tjörn in Zweden.
Op naar de zee.
Het voelt zo dubbel.
Het voelt of het meer moeite kost.

Ik wil graag, wil ontzettend graag even niks.
Niks om te hoeven regelen.
Niks om me druk over te maken.
Niks om over te hoeven piekeren.
Maar wat is het een gedoe.

Er was heel veel om te regelen.
Er gebeurde ontzettend veel.
En het lijkt steeds lastiger om mijn huisje en vooral mijn P’s achter te laten.
En mijn meiden natuurlijk.

De tuin wordt langzaam een nazomertuin.
Er bloeit nog veel maar de droogte heeft toegeslagen.
De tuin redt zich wel.
De P’s ook, ze krijgen prima verzorgers.

 

Maar wat is het gek dat ik van alles kwijt ben!
Mijn weekendtas en mijn slaapzak die ik altijd meeneem.
Gewoon weg – bizar!
Het zoeken maakt me radeloos, mijn kabouterhuisje is klein,
en het zijn best grote dingen, dus waar???

Op de valreep moest ik nog naar de dierenarts.
Pepijn had opeens een akelig ontstoken oog.
Vier maal p/d zalf er in, hij ondergaat het gelaten.
En het helpt, hoop dat het over is als ik vertrek!

Het waren drukke maar mooie zomerweken.
Mijn ene zusje kwam en zorgde zelf voor het eten,
wat was het fijn om samen mosselen te eten aan de tuintafel!

Mijn andere zusje kwam ook,
zij hielp me met allemaal klusjes.
Klusjes die ik altijd moeiteloos zelf deed maar die opeens niet meer lukten.
Heerlijk dat E het allemaal voor me oploste!

 

De meiden gingen naar Ameland en wat hebben ze genoten! Ze regelden alles zelf en Jongste zag voor het eerst de zee. Het was een hele ontdekking dat die zee zout bleek te zijn!

En ze maakten een prachtig cadeau voor me,
het strand en de zee met alles erop en eraan.
Ze sjouwden er speciaal drie kilo zand voor mee naar huis!

 

En nu vertrek ik over twee dagen.
Als ik tenminste alles weer terug heb gevonden.
Heb er een hard hoofd in maar het zal wel goed komen.
Eerst nog naar de fysio en nog naar de kapper.
De auto heeft een beurtje gehad, is gewassen en gezogen en moet nu worden ingepakt.

Afscheid van de P’s is moeilijk.
Vorig jaar hield Pommel op met eten en ging bijna dood.
Gelukkig weten we dat nu, hij krijgt prednison waar hij goed op reageert.
Maar ik heb nu al heimwee naar ze, het moet niet gekker worden!

 

 

 

Mijn to-do lijstje is nog lang niet afgevinkt,

zou me dat nog gaan lukken?

 

Vast wel!
En dan…

 

 

Op naar de zee!

 

Delen is fijn:

5 Reacties

  1. Dank voor jullie positieve reacties! Hdt is nu de avond voor vertrek, ik ben bekaf maar het meeste is gedaan. Hoop op een goede nacht en dan morgen op naar Møn!

Geef een reactie

[postlist id="513"]