Zomer – zomer in mijn tuin vol bloemen

Zomer!
Vanaf dat ik thuiskwam uit Zweden is het zomer.
Onafgebroken.

Het zindert, het is kurkdroog en alles bloeit.
Planten die normaal nog niet aan de beurt zijn bloeien en de vroeger planten bloeien ook.
Alles tegelijk!

Ik vrees dan ook dat over een paar weken alles tegelijk is uitgebloeid.
Dat is niet anders. Dat heet natuur.

De droogte is wel een bron van zorg.
Normaal gesproken sproei ik mijn tuin nooit.
Ik leg hooguit in de noodgevallen de slang een tijdje bij de hortensia’s maar dat is het dan ook.

Maar toen had ik nog geen nieuwe boomgaard!
Met jonge boompjes die het al moeilijk genoeg hebben na de Grote Nationale Rupsenplaag.
En met 200 m2 net ingezaaid gras…

Dus kwamen mijn Tuinhelden met een pomp die in onze eigen sloot kon.
En heel veel lange slangen en lange snoeren.

En het werkt – het gras groeit!
Nog niet overal even goed maar ik ben ervan overtuigd dat je daar over een tijdje niets meer van ziet.
Wat een zegen dat die pomp zo maar het water uit die nieuwe sloot kan gebruiken want sproeien met kraanwater had ik nu niet durven doen.

Gelukkig heb ik al zolang als ik een tuin heb het beleid gehad zo weinig mogelijk kale grond te hebben.
De planten staan zo dicht mogelijk op elkaar en er wordt nooit geschoffeld. Wel gewied want dat blijft eeuwig duren.

Doordat de planten zo dicht op elkaar staan droogt de grond nauwelijks uit en staat alles prachtig in bloei. Zelfs de hortensia’s zijn al op volle sterkte aanwezig, een enkele daargelaten zoals de Eikenbladhortensia die nog erg klein is maar van wie ik grote verwachtingen heb.

Het is ieder jaar weer een feest, al die kleuren en die verschillende bloeivormen.
De grootste struiken, naast de deur van mijn tuinhuis, zijn nog uit de tuin van mijn moeder in Den Haag. Ze zijn al zeker dertig jaar oud en misschien nog wel meer! Nu maar hopen dat ze allemaal de droogte goed doorkomen!

Van droogte hebben stokrozen gelukkig totaal geen last.
Ooit had ik stokrozen in alle kleuren maar dat is al meer dan tien jaar geleden. Opeens deden ze het niet meer, wat ik ook probeerde. Maar vorig jaar kreeg ik jonge plantjes die op Tjörn in het grint groeiden en ze doen het allemaal hier!

De kleuren zijn fantastisch, sommige lijken wel parelmoer en andere zijn zuurstokroze, wat prachtig uitkomt tegen de hardblauwe zomerlucht. En wat een rijkdom want ze zitten ook nog eens vol met hommels en bijen!

Mijn tuin, mijn tuinhuis en tegenwoordig ook mijn boomgaard – ik ben er zo gelukkig mee.
Natuurlijk, het nauwelijks meer zelf iets kunnen doen kost bijna meer energie dan er hard in te werken.
En het was ook niet de bedoelig ‘het landgoed’ zo uit te breiden.
Maar dat kwam op mijn pad en gelukkig zijn mijn Tuinhelden er!

Het is, juist nu ik niet meer goed uit de voeten kan, een heerlijk bezit waar ik van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat van geniet.

Samen met mijn P’s die de hele dag om me heen drentelen.
Ze gaan de tuin eigenlijk nauwelijks uit.
Ze zoeken een stoel of een plekje in de schaduw onder de struiken.
Beter kunnen poezen het toch niet hebben?

En ik ook niet.
Wat mij betreft duurt de zomer nog tot de winter…