Explosies!

Opeens is het zomer! Het lijkt of we het voorjaar hebben overgeslagen.
Van de hagel- en natte sneeuwbuien van vorige week naar de 27’C van gisteren en vandaag.
En dat veroorzaakt een ware groenexplosie!

Alles barst uit de grond, uit de knop en uit zijn voegen.
De tuin weet niet wat hem overkomt – van natte en modderige kale grond naar een grasmat die niet weet hoe hard hij moet groeien. Met Pinksterbloemen, witte Vogelmelk, Madeliefjes en natuurlijk ontelbare Paardenbloemen. Alles barst letterlijk de grond uit.
Er moet opeens worden gemaaid.
En gewied.
En opgebonden.
En verzet.

Dat is nog niet eenvoudig want ik ben niet zo goed ter been. Heb een botvliesontsteking in mijn scheenbeen na te enthousiast geoefend te hebben in het zwembad. Wel een beetje ontmoedigend dat ik nu ook al in het water blessures oploop maar het is niet anders. Gevolg – veel pijn en slecht lopen. Dus die tuin moet even wachten.
En dat kan niet nu hij explodeert!

Boshyacintjes, Rodgersia,Salomonszegel en de Gevlekte Orchis

Wat hou ik toch van mijn tuin en wat is het ieder jaar weer bijzonder om te zien dat al die plantjes zo maar uit zichzelf en zonder hulp de weg naar boven weten te vinden.

De Rodgersia met zijn donkerrode bladeren die straks ruim 40 cm doorsnee hebben.
De Salomonszegel die wel vijftien cm per dag groeit en zo prachtig lichtgroen is en blijft.
De blauwe en roze wilde Boshyacintjes die oplichten onder de struiken.
En de Gevlekte Orchis!
Vorig jaar kreeg ik er drie van vriendin G die er een heleboel heeft.
Ik koesterde ze en was heel benieuwd of ze het gingen redden en ja hoor, ze zijn er alle drie!

Omdat ik toch wil proberen wat te bewegen klom ik gisteren op de fiets voor een rondje langs de vaart. Ergens onderweg staat een rij imposante zilverberken. Hun schors is zilverwit en hun blaadjes grijs-groen.
Zo niet gisteren! Voor het eerst zag ik de zuiver zilveren blaadjes, de hele boom leek wel van zilver, het leek wel een sprookje.

De bermen stonden vol met geel koolzaad en met het eerste bloeiende fluitenkruid. Op veel plekken zat het nog in de knop maar in de zon barstten de eerste knoppen open – een explosie van geel en wit.

Het was heerlijk om ondanks de harde wind mijn rondje te mogen maken. Weet niet of het goed was voor mijn benen maar ik verwacht dat de homeopathische korreltjes van Judy-met-de-naaldjes nu resultaat gaan opleveren.

En dat is maar goed ook want er moet nog er veel gebeuren, Zweden lonkt aan de horizon!
Nog een week die vol zit met zwemmen, de tuin, de fysio, de tuin, boodschappen doen, de tuin, de poesjes naar hun logeeradres brengen, de tuin, langs de garage, naar de kapper, de auto leeghalen én weer volstouwen…

Het vereist nogal wat om weg te komen maar wat verheug ik me op Tjörn in het voorjaar!
Op de witte anemoontjes en de zachtgroene berkenblaadjes, op de intens gele koolzaadvelden en het allermeest op de strandjes en de zee.

Maar eerst nog heel veel tuin waarbij ik gelukkig hulp krijg want Stefan komt maandag maaien en helpen met de nieuwe plantjes die ik morgen bij een vriendin ga ophalen.
 
Siermalus en een klimhortensia die stijf staat van de bloemen

Wat een voorrecht om buiten aan mijn tuintafel te kunnen zitten en dit blog te kunnen schrijven.
Hoewel er met deze temperaturen niet alleen groenexplosies zijn.
De buren vieren nu al moederdag en doen dat met exploderende kleinkinderen maar vooral ook met een exploderende muziekinstallatie.
En overal zie en ruik ik exploderende barbecues – wat doen mensen zichzelf toch aan?

Gelukkig begint nu langzaam de rust weer te keren.
Petter&Pepijn genieten van de tuin en maken zich niet zo druk.
De wind is gaan liggen en de thermometer loopt heel langzaam terug naar 22′. Mijn zomerdekbed ligt klaar en ik moet de potten met zaaigoed gaan begieten.

Het is zomer!

En morgen?
Morgen ga ik nóg meer plantjes ophalen…
en is het nog steeds zomer!