Het afgelopen jaar had ik steeds meer moeite met lopen en staan.
Dat werd er niet beter op na de val met mijn fiets waarna mijn rechter knie op slot schoot wat een aantal dagen duurde met alle gevolgen van dien.
Mijn oude fysiotherapeut K was in het bezit van een mobiel echoapparaat en maakte een echo.
Het resultaat viel niet mee want er waren veel ongerechtigheden te zien zoals losse stukjes meniscus.
Maar de conclusie was dat een kijkoperatie daar nog veel aan zou kunnen doen waardoor de kwaliteit van bewegen zou verbeteren.
Dat leek mij een haalbare kaart. En om zo goed mogelijk voorbereid te zijn heb ik vanaf september weer bijna dagelijks mijn kilometers op de hometrainer gemaakt, oefen ik wekelijks met de fysio in het zwembad en zwem ik mijn baantjes in de sauna. Alles om zo goed mogelijk voorbereid te zijn zodat ik voor de zomer begint alles achter de rug kan hebben.
Dus via de huisarts een afspraak gemaakt met de orthopeed bij wie ik afgelopen vrijdag terecht kon.
En omdat ik Eindhoven toch wel een eind vond, zeker voor zo’n simpele ingreep, koos ik voor het Antoniusziekenhuis in Sneek.
Alles verliep voorspoedig en keurig op tijd. Ik was te vroeg maar er waren koffie en een ereader.
Er werden röntgenfoto’s van beide knieën gemaakt en ik kon direct door naar de afdeling orthopedie waar, ook weer precies op tijd, de afspraak met de orthopeed volgde.
Tot mijn verbazing begon hij met een uitgebreid onderzoek (nooit gebeurd in de aanloop naar mijn beide nieuwe heupen) en constateerde hij dat mijn knieën noch helemaal gebogen, noch helemaal gestrekt konden worden. Hij vroeg hoelang dit al zo was en ik antwoordde dat ik nauwelijks beter wist.
Toen waren de foto’s aan de beurt die we samen bekeken waarna hij zei “u kwam voor een kijkoperatie?” hetgeen ik beaamde. Hij slikte even en zei dat hij dan niet zo’n prettige boodschap voor me had. “Ik begrijp niet dat u nog kunt lopen en dat u niet vergaat van de pijn” en hij legde uit en liet zien in welke staat mijn knieën verkeerden. Nergens meer kraakbeen maar wel grote botwoekeringen die de oorzaak waren van het niet meer kunnen strekken. En niet alleen mijn rechter knie maar gewoon allebei!
Kortom, een kijkoperatie was niet aan de orde.
En hij vervolgde dat alleen twee totale knieprotheses nog tot enige verbetering zouden kunnen leiden.
Hij zei erbij dat ik daar geen hooggespannen verwachtingen van moest hebben want een nieuwe knie is een ander verhaal dan een nieuwe heup. Al troostte hij me door te vertellen dat prinses Beatrix nog steeds uitstekend skiet met twee nieuwe knieën.
Ik heb hem alleen maar lamgeslagen aan zitten kijken, het kwam als een donderslag bij heldere hemel.
En het gekke is dat ik nauwelijks pijn in mijn knieën heb. Dat had ik bij mijn heupen wel, weet nog precies hoe erg dat was en hoe dat me belemmerde. Maar dat heb ik nu niet, ik heb alleen onafgebroken pijn in mijn pezen en mijn spieren.
Gelukkig heb ik tijd om op adem te komen want hij vertelde dat het aan mij is wanneer er iets gaat gebeuren. Slechter kan het namelijk niet meer worden dus ik bepaal wanneer de pijn te erg wordt.
En hij had me al op de lijst gezet dus ik hoef alleen maar te bellen.
Over een maand belt hij mij, ook daar is al een afspraak voor gepland.
Om te vragen hoe het gaat en hoe ik verder wil.
En ik kreeg al een map mee met alle voorlichting die nodig is maar die ligt nog in de auto.
Ik zit nog steeds na te trillen van deze donderslag.
Bijna letterlijk.
Het gaat eindelijk weer goed, ik slaap weer, mijn conditie is beter en ik begin weer energie te krijgen.
Maar dit haalt me volkomen onderuit.
Weer afhankelijk, weer een tijd niet thuis, weer heel veel regelen, weer pijn en gedoe.
Gelukkig is er tijd.
Tijd om te wennen.
Maar het blijft een donderslag.
Pfff. Je krijgt het wel voor je kiezen
‘Courage’ Liesbeth, zoals we hier in Vlaanderen zeggen. Laat het rustig over je heen komen en beslis in alle rust. Is een second opninion nog mogelijk?
Dank Annemie. Een second opinion zou kunnen maar ik heb zelf de foto’s gezien en denk dat deze dokter gelijk heeft. Hoe naar ook, het is onontkoombaar vrees ik. Maar nu nog even niet…
Go for it Liesbeth! Soon be over & you can enjoy life to the full x
Wow Liesbeth inderdaad donderslag bij heldere hemel. Het is uiteraard aan ju, maar ik zou er voor gaan. Ik ken inmiddels een paar mensen in mijn omgeving die het ook hebben laten doen en dat is heel goed gegaan! Maar het is weer een, uiteraard, heel lastig traject en wat een enorme tegenvaller. Dikke knuffel van ons allebei
Getver, moeilijk hier woorden voor te vinden. Wat een domper. Tuurlijk heb je tijd voor een beslissing, maar eigenlijk weet je het al. Vroeg of laat, er is geen ontkomen aan.
Zijn 2 nieuwe knieen een garantie om te kunnen skieen? Dan zou ik ervoor gaan
Maar alle gekheid op een stokje, misschien kom je dan van die pijn in je pezen en spieren af, en dat je een goede conditie hebt is alleen maar bevorderend voor het herstel.
Heb je vertrouwen in de orthopeed?
Zoek een goed zorghotel/revalidatiecentrum en ga ervoor!
Wie weet hoe je ervan opknapt.
Succes met de beslissing!
Liefs
Anneke en Kees
Liesbeth, heel veel sterkte voor je om tot een juiste beslissing te komen. Je bent nu natuurlijk lamgeslagen. Liefs van Maria
Wat een domper na al je inspanningen en opbouwende plannen voor de toekomst. Kan me goed voorstellen dat je zegt ‘nu even niet’. Eerst maar eens van dit nieuws op adem komen en dan verder zien. Sterkte ermee.
Dat is zeker schrikken. Als zodanig verbaast het me niet echt. Als je nieuwe heupen hebt verandert je al gauw je hele statiek, met de nodige gevolgen. Ik spreek hier uit ervaring en ben nog druk met mijn revalidatie van mijn tweede knieoperatie. Als zorghotel kan ik je Keningstate in Franeker zeker aanbevelen, ik heb het er fantastisch goed gehad. Sterkte metalles.