tuin, Burmees, tuinkabouter, Zweden
7

Zweden – zal het goed gaan komen?

Zweden – mijn  ‘andere’ land.
Zweden waarnaar ik zoveel heimwee heb dat het bijna pijn doet.
Waar ik me ieder voorjaar weer zo op verheug.

Zweden – waarvoor ik al in januari een vakantie plande.
In januari toen ik nog heel redelijk liep vergeleken met nu.
Zweden, waar bijna iedere stap ongelijk is.
Zweden waar ik geniet op de stille strandjes, maar kan ik daar nu nog komen?

En dat is niet het enige.
Het is ook moeilijk om huis en haard achter te laten.
Voor het eerst sinds jaren komt er iemand logeren om voor de P’s en de tuin te zorgen. Dat is heerlijk maar dat maakt ook dat ik mijn huis extra netjes moet achterlaten. In de zin van opgeruimd want gelukkig komt mijn Poetsparel als ik weg ben alles schoonmaken. Dat helpt.

Maar de tuin…
De tuin wordt met de dag mooier en daar geniet ik buitensporig van. Zeker nu mijn Tuinhelden weer geweest zijn en heel veel hebben gewied. Ze kosten handen vol geld maar ze zijn onbetaalbaar!
Helaas kan ik zelf nauwelijks meer iets, niet eens nieuwe plantjes kopen want ik kan ze niet in de grond zetten. Maar dat heeft ook z’n goede kant natuurlijk…

 

Vandaag werd de drainage in de nieuwe boomgaard aangelegd. Prachtig om te zien!
Een kleine kraan die een greppeltje graaft dat met de laser precies op de goede diepte komt en afloopt naar de sloot. Dan de drainagebuizen er in, het greppeltje weer dicht en als finishing touch nog keurig met een hark egaal gemaakt. Nu kan er gras worden gezaaid en dan is het echt klaar.

 

Helaas zitten de nieuwe boompjes vol met rupsen, dat schijnt op dit moment een plaag te zijn. Ieder nieuw blaadje wordt direct opgegeten en dat is niet goed voor nieuwe bomen dus daar moet iets mee. Ook hebben de P’s ontdekt dat ze heerlijk aan de verse stammetjes kunnen krabben dus moet er iets omheen. En er breekt een droge periode aan dus ze zullen water moeten krijgen…
Al met al veel ‘dussen’. Zo’n boomgaard is dus nog niet zo zorgeloos als ik dacht.

 

Maar het meest zie ik op tegen het lopen in Zweden. Alles is ongelijk en dat is zelfs met een kruk niet eenvoudig. En wat als ik niet meer op mijn strandjes kan komen? Met mijn stoeltje en al mijn andere onmisbare spullen. En wat als ik val en niet meer overeind kom?

Het houdt me bezig en voor het allereerst zie ik er tegen op om te gaan terwijl ik me er tegelijk ongelooflijk op verheug. Want het is goed om even ergens anders te zijn na deze lange winter waarin ik heel veel thuis ben geweest. En een voorjaar waarin ik niet heb kunnen fietsen waardoor ik nog niets van het fluitenkruid heb gezien. Die schade haal ik in in Denemarken en Zweden!

En hoe gaat mijn lijf zich houden? Zonder twee keer per week fysiotherapie en slapen in vreemde bedden? Zal de pijn niet erger worden?
Het zijn zorgen die door mijn hoofd gaan en die me onzeker maken.

Gelukkig gaat autorijden probleemloos, dat helpt.
En gelukkig zijn al mijn logeeradressen goed toegankelijk en kan de auto voor de deur parkeren.
Maar ondanks dat ik alles heel goed heb geregeld blijf ik onzeker.

Er is maar één manier om er achter te komen – gewoon in de auto stappen en vertrekken!
Dat ga ik dus ook doen.

Maar eerst moet er nog van alles zoals de garage, de kapper, de boodschappen, de lijst voor de poezenoppas, een nieuw paspoort, overleg met de tuinhelden en het inpakken van de auto.
Maar dat gaat allemaal lukken.
Stap voor stap.

Zwden, strandje, Berga

 

Zo zal het in Zweden ook moeten.

Stap voor stap.

 

 

En het gaat vast lukken.

Delen is fijn:

7 Reacties

  1. Lieve Liesbeth, wat heb je veel mee gemaakt afgelopen winter! ik hoop heel erg dat je toch kunt genieten in ons mooie Zweden en ga je weer graag volgen de komende tijd. Liefs van Jetty uit Storfors.

  2. Wooow, wat stoer dat je toch gaat. En heerlijk dat autorijden geen enkel probleem is. Er mag je ook wel eens wat meezitten dus dat is je van harte gegund.
    Sterkte met de laatste loodjes om je Friese thuis even achter je te laten en dan op naar je Zweedse thuis.

  3. Aan je doorzetting zal t niet liggen… daar moet je t van hebben… de mooie momenten. X

  4. Dank jullie allemaal voor jullie lieve en stimulerende woorden!
    Natuurlijk ga ik het aan – nu maar afwachten hoe het zal gaan én in wat voor staat ik weer terug kom. En genieten ga ik!

Geef een reactie

[postlist id="513"]