Covid19 - en Zweden lonkt aan de horizon!
9

Covid19 – en Zweden lonkt aan de horizon!

 

Covid19 – het woord dat miljoenen mensen over de hele wereld al 1.8 jaar bezighoudt.
Covid19 – het woord dat mijn leven zeer heeft beïnvloed.
Maar dankzij mijn Pfizerprikken komt mijn leven weer op gang!

De hele zomer heb ik nagedacht of ik het zou durven.
Tóch weer naar Zweden.
Ik wil zo graag, ieder weggetje, ieder strandje, alles staat 24 uur per dag op mijn netvlies.

Wat Covid19 betreft durf ik het wel. Ik ga immers met mijn eigen auto naar mijn ‘eigen’ appartement en ik zoek de stille strandjes op. Met mijn QRcode en een hele lading mondkapjes in de auto.
Maar heb ik er nog wat te zoeken? Kan ik er nog uit de voeten?

Thuis zet ik geen stap meer zonder mijn kruk en struikel ik over een kleedje of een kiezeltje.
In Zweden is iedere stap ongelijk, kan ik nog naar mijn strandje in Berga waar ik soms van droom?
Ik kom er alleen maar achter door het te gaan proberen.

Het was een flinke organisatie want natuurlijk moet er op de P’s gepast en wie kan dat beter doen dan Kathleen die hier twee jaar geleden ook was en het heerlijk heeft gehad? Alleen woont ze op een Grieks eiland dus dat is een heel gedoe met vliegtuigen en veerboten.
Maar ze is onderweg en ik ga haar zo van de trein halen!

Voor mij was het veel nadenken want wat is verstandig?
Met de ferry van Kiel naar Göteborg is het minst belastend maar er zijn zoveel files in Duitsland dat het vaak heel veel stress oplevert of ik hem wel haal dus ik besloot dat alleen op de terugweg te doen. Dat viel nog niet mee want een enkele reis Göteborg-Kiel bleek niet mogelijk vanwege de Covid19 regels. Maar met veel bellen en iemand van de Stenaline die wél bereid was iets aan te passen hielpen.

Dus ik besloot de heenreis in tweeën te knippen en eerst vijf dagen naar Møn te gaan waar ik zulke goede herinneringen aan heb. Aan Tiendegaarden met de heerlijke ontbijtmand en het fijne appartementje. En natuurlijk ook aan de strandjes!

De laatste keer was ik er in 2018, het meest bijzondere jaar uit mijn leven. want alles wankelde en lag overhoop. Maar op Tiendegaarden stond alles in bloei, het was snikheet en de heenreis was lang.
Ik vroeg me toen zelfs af of het het allemaal waard was...

Dat vraag ik me nu weer een beetje af want het is hier heerlijk.
Het Landgoed bloeit nog steeds overdadig, alles zit vol bijen en vlinders, ik geniet er intens en de P’s wijken nauwelijks van mijn zij nadat ze hun vaste tuininspectie hebben gedaan. Wat is het toch een voorrecht hier te mogen wonen.

 

 

Toch is het goed even afstand te nemen.
Nieuwe indrukken op te doen.
Kijken wat er nog wél mogelijk is.

Even niet ‘aan’ te hoeven staan want de meiden redden zich wel. Ze hebben vakantie, ze fietsen, ze zwemmen en ze chillen. Om de weekenden hard te werken in hun baantjes. Ze begrijpen heel goed dat ik zo nu en dan moe ben. Het soms zelfs niet meer trek en daar maken ze zich bezorgd over. Al laten ze dat zelden blijken, dat past niet bij ze.

Wat was het dan ook lief dat ze gisteren kwamen met een cadeautje: een tekening en een speciaal uitgezochte kaart met een klavertje 4 erop ‘want dat brengt geluk!’
De tranen sprongen in mijn ogen toen ik las wat ze erop hadden geschreven.
En helemaal toen ze zeiden dat ze me gingen missen, nieuw gedrag!

Mooi hoe we met elkaar zijn gegroeid.

 

 

Morgen is het zover , dan stap ik in de auto die op dit moment voor de helft is gepakt.
Ik ben best trots dat ik al twee weken geleden ben begonnen.
Dat moest want ik was mijn vakantieroutine totaal kwijt.
Maar die begint nu heel langzaam terug te komen en behalve dat ik het heel spannend vind en ook een beetje bang ben, begin ik me nu langzaam te verheugen.

Me te verheugen op Møn en op Tjörn waar overal de zee is.
Me te verheugen op nieuwe indrukken, nieuwe avonturen.
Me te verheugen op helemaal niets hoeven.

Gek genoeg valt weggaan ook niet mee want de tuin, mijn eigen bed en mijn P’s, wat zal ik dat allemaal missen.

Om over mijn inmiddels aangepaste kabouterhuisje maar niet te spreken. Gewoon kijken hoe we de uitdagingen gaan oplossen!

 

Morgen stap ik in de auto.
Voor het eerst na twee jaar weer 2x 750 km rijden!
Op mijn huis en huisgenoten wordt uitstekend gepast.

 

En morgenavond is dit mijn uitzicht al zullen de de kastanjebomen inmiddels wel uitgebloeid zijn.

 

 

 

 

 

Delen is fijn:

9 Reacties

  1. Goede reis en heel veel plezier op vakantie! stoer dat je het weer gaat doen! en fijn dat er weer goed voor de drie P’s gezorgd wordt

  2. Wat fijn Liesbeth. Wens je een voorspoedige reis en een geweldige vakantie. Heb vertrouwen.

  3. Wat spannend! Ik wens je alle geluk en reisplezier van de wereld toe.
    En wooow, die bonusdochters van jou komen steeds meer uit de verf, heel mooi om mee te mogen beleven.

  4. Goede reis en heel veel plezier. En de reis erheen is natuurlijk ook genieten. De voorpret, het idee en dat je onderweg bent. Ik ben heel benieuwd hoe je het hebt.

Geef een reactie

[postlist id="513"]