Wat is er veel gebeurd de afgelopen zomer.
Wat was het soms moeilijk.
Wat valt er veel te vertellen.
Maar dat komt later wel want ik ga nu echt weer bloggen.
En omdat het zo veel is wil ik eerst de heerlijke dag die ik gisteren had delen!
Het was 1 oktober en het was heerlijk weer.
Zon, beetje wind, blauwe lucht.
En ik dacht ‘nu of nooit!
Dus eindelijk de scootmobiel uit het tuinhuis en dwars door het opgebroken dorp naar mijn geliefde fietspad langs de vaart. Dat pad dat ik zo ontelbaar veel keren heb gefietst.
Met de gewone fiets.
Met de-fiets-van-Paula
Met de 3wielbike
Met de scootmobiel
Die scootmobiel stond allang in het tuinhuis.
Ik had hem ook al wel gebruikt maar was er niet blij mee, miste mijn 3wielbike zo!
Want je beweegt niet, je zit stil, het is koud en het is zo passief.
Makkelijk voor even naar de kapper maar niet om ermee op stap te gaan…
Het afgelopen jaar reed ik twee keer mijn vaste rondje maar ik werd er niet echt blij van.
Het was fijn weer even buiten te zijn maar dat was het dan ook wel.
Eigenlijk reed ik gewoon weer zo snel mogelijk naar huis.
En de afgelopen zomer was er niet eens sprake van naar buiten, er waren teveel andere zaken.
Maar gisteren, die prachtige dag na een moeilijke en zware zomer was het ‘nu of nooit’.
En het werd NU.
Wat ben ik blij dat ik het heb gedaan want wat heb ik intens genoten!
Opeens deed het er niet meer toe dat ik stil zat.
Opeens was er weer de blijdschap van het buiten zijn.
Van de wind door mijn haren.
Van de zon op mijn gezicht.
Van de vogels overal.
Van de grappige ontmoetingen zoals met die jongetjes
die vroegen waarom ik geen fat-bike kocht
en die aardige fietsers die voor me opzij gingen.
Van de doodgewone ‘onderweg-kletsjes’.
Van een onverwacht trapje met een Fries vlaggetje
en een bord met €1 per plantje.
(maar wie heeft er nog een losse euro???).
Maar vooral genoot ik van de duizenden ganzen!
Aan de overkant van de vaart is een natuurgebied, daar eten ze ’s avonds.
Er kwamen grote zwermen aanvliegen om daar neer te strijken.
Ik hou zo van ganzen, ze doen me altijd aan Zweden denken.
Ik hou van hun geluid, van hun prachtige V’s als ze over vliegen.
Van hun vrijheid.
Vooral van hun vrijheid.
En eindelijk voelde ik me ook weer vrij!
Daar langs de vaart met de zon in mijn gezicht en de wind door mijn haar.
Ik heb er wel een half uur naar zitten kijken.
Wat heb ik genoten!
En dat verhaal van de afgelopen zomer, dat komt nog wel eens.
Een volgende keer.
Als jij nog war versleten spijkbroeken bewaard, dan maak ik er een lekker warme quilt van speciaal voor in de scootmobiel.
Wat mooi Liesbeth. Ik geniet mee als ik het lees!
Zo fijn Liesbeth, je bent er weer! Nu hopen dat er een mooie herfst voor de deur staat zodat er regelmatig uit komt! Sterkte gewenst.
Mooi beschreven Liesbeth! Ik zie de glimlach op je gezicht.
Wat fijn om weer van je te horen. En dan gelijk met zo’n heerlijke tocht in huis vallen! Zalig! Ik geniet met je mee.
Stuff a hot water bottle in your shirt before setting off, but yes, it can be cold