echo,schouder,tapen,spier
11

Uitglijder

Het was een zomer vol beweging. Letterlijk want ik heb in tien jaar niet zoveel bewogen als de afgelopen zeven maanden.
Eerst de hometrainer als voorbereiding op heup 2, daarna de loopoefeningen, het fietsen, fysiotherapie in het warme oefenbad, nog meer fietsen, nog meer fysiotherapie, beetje wandelen maar niet te ver, weer fietsen en tot slot het intensieve zwemmen in de door mij ontdekte sauna. Wat heb ik daarvan genoten! Zwemmen, bubbelen, afkoelen, beetje lezen en weer zwemmen met het Turkse stoombad als verbindende factor.

En daar ging het mis. Op de laatste dag van mijn maandkaart zat ik weer in het Turkse stoombad. Ik zat altijd op de laagste tree en omdat ik er deze keer helemaal alleen was vond ik het wel een goede gelegenheid om het ook eens hogerop te zoeken. Ik genoot daar van nog meer warmte en nog meer stoom. Na tien minuten vond ik het genoeg en daalde ik voorzichtig af. Althans, dat was de bedoeling. Maar door de stoom is alles natuurlijk erg nat en glad en voor ik het wist gleed mijn voet onderuit en denderde ik de drie trappen af. Op mijn billen dus het eerste waar ik aan dacht was ‘mijn heup!’.
Niets aan de hand,. Ik kon gewoon gaan staan dus ik dacht dat alles met een sisser was afgelopen.
Wel deed mijn schouder pijn, vast een beetje verrekt door de rare beweging was mijn konklusie.

Thuis begon ik steeds meer last van die schouder te krijgen en slapen bleek helemaal geen optie meer. Ik kon er niet op liggen en ik kon ook niet op mijn andere zij want dan ging mijn arm hangen en dat was minstens net zo pijnlijk. 2014-08-21 14.51.08Gelukkig kon ik de volgende dag naar Kiki, mijn fysiotherapeut die altijd klaar staat. Ik dacht dat ze het wel even in zou kunnen tapen om wat steun te geven en dan zou het allemaal wel snel over zijn. Helaas, daar piekerde ze niet over! Niks tapen na een letsel als we niet weten wat er aan de hand is! En daarmee had ze natuurlijk wel een punt. Tot mijn stomme verbazing pakte ze de telefoon en maakte ze een afspraak voor een echo! Dat kon gelukkig al een paar dagen later bij Tigra.

Tigra zit in het Abe Lenstra Stadion en is de grote fysiotherapiepraktijk die gespecialiseerd is in sportletsels. Alle voetballers van SC Heerenveen komen er maar ook Epke Zonderland, andere topsporters en de studenten van het CIOS.
Dat voelde wel goed want als ze die sporters weer blessure vrij krijgen ben ik natuurlijk kinderspel.
Maar eerst de echo. En dat viel niet mee. Een flinke scheur in de stabiliserende schouderspier en waarschijnlijk ook een stukje bot afgescheurd. 2014-08-15 18.07.44Beleid: onder de 50 jaar direct opereren en boven de 50 jaar (pensionada dus ja) zes weken rust en pijnstilling. Daarna voorzichtig oefenen en in totaal rekenen op zes maanden. Intussen wel passief doorbewegen en de circulatie bevorderen om een stijve schouder te voorkomen want, boven de 50 jaar. Dus een katrolletje aan de deur en bewegen maar!

Allemaal erg vervelend. Het ging zo goed, mijn conditie verbeterde eindelijk en er daagde na al die jaren eindelijk een leven met minder pijn. Nu voelt het als terug naar af, ik word er een beetje moedeloos van. Gelukkig mag ik over een paar dagen naar Zweden en hoef daar niets. Naar Zweden? Met de auto? Dat is een eind rijden, kan dat wel? Tja….

Autorijden gaat prima als ik maar geen onverwachte bewegingen maak en niet van de vrij naar de één en de twee hoef te schakelen.  Dat hoeft in Zweden nauwelijks, relaxed als het rijden daar is. Maar eerst 450 km door Duitsland met twee vrij zekere files bij de tunnels…. Dat was een reden om toch maar naar de tape te grijpen en vandaag ben ik bij Tigra ingetaped. Ze tapen daar de schouder van Epke dus het moet helemaal goedkomen!

In ieder geval voelt het nu beter. Ik ga proberen veel te stoppen, zo weinig mogelijk te schakelen en ik ga ruim voldoende pijnstilling gebruiken.
Nu eerst wassen, opruimen, gras maaien (!), de poesjes wegbrengen en nog 1000 andere dingen doen.
Maar Zweden wacht en ik kom er aan. Met tape!IMG_0086

Delen is fijn:

11 Reacties

  1. O echt super sneu. Lees nu over je onfortuinlijke val. Wat een pijn, wat een teleurstelling. Een automaat zou nu zo handig zijn. Hopelijk zijn er weinig files in Duitsland. Pijnstillers op vaste tijden innemen en een kussen om je arm te ondersteunen in de auto, brengen je hopelijk veilig op de boot. En in het Zweedse, daar rusten en voorzichtig oefenen.. Bah! wat een pech! Goeie reis en ik volg je 😉 x

  2. Ga naar de zorgwinkel/ therapiewinkel oid. Koop een langwerpig korreltjes kussen. Stop het onder je arm of schouder en je slaapt als een roos. Ook te koop via internet. De mijne kostte rond de € 45,- maar ik heb er al 5 jaar plezier van. Het gaat zelfs mee op vakantie! !,

  3. Allemachtig Liesbeth, zit jij eerste rang waar het pech betreft?
    Doe je kalm aan met die autorit naar Zweden, hoe dan ook, goede reis en een prettig verblijf daar. Graag heelhuids retour

  4. Hé, katrolletje aan de deur! Daar doe ik al maanden drie keer per dag oefeningen mee om een lastige schouder weer pijnloos te krijgen. Een fijne oefening die beetje bij beetje helpt.

    En natuurlijk ga je naar Zweden. Lekker goed in de tape veilig vast gezet. Dus die noordelijke zon gaat je begroeten. Veel plezier.

Geef een reactie

[postlist id="513"]