zomerstorm 25 juli 2015,kastanjetak,tuin
6

Storm en een begrafenis

Afgelopen zaterdag werd mijn vriendin en het zusje van mijn allerbeste vriend begraven.
Ze woonde en overleed op de vooravond van de Nijmeegse Vierdaagse. Een evenement waar zij en haar zusjes ieder jaar volop van genoten en actief aan deelnamen.
Geen goede timing want Nijmegen en de omringende dorpen zijn die week volstrekt afgesloten van de ‘normale’ wereld. Het gevolg was dat de begrafenis op zaterdag was en zij was niet de enige dus het was druk. Bizar eigenlijk.

Voor mij betekende dit dat ik ’s ochtends om half zeven weg moest. Het weerbericht voorspelde een zware storm en adviseerde niet met caravans de weg op te gaan. Het zou zeker code oranje worden. Thuisblijven was echter geen enkele optie en toen ik vertrok waaide het stevig maar meer ook niet.

Het afscheid was verdrietig, respectvol, mooi en indrukwekkend. Er was een prachtige fotoserie waarin alle bijzondere momenten uit haar leven nog eens voorbij kwamen en er werd mooi gesproken – het deed haar recht. De begrafenis zelf was op het kleine kerkhof rond de kerk in haar dorp.
Door de drukte van de Vierdaagse was haar graf nog niet klaar en de met prachtige orchideeën bedekte kist bleef eenzaam achter. Ik vond dat naar, het was net of we haar in de steek lieten.
En de wind trok aan.

Toen ik een paar uur later, het was inmiddels rond half drie, naar huis reed realiseerde ik me niet dat het eigenlijk heel slecht weer was. De storm was volkomen langs ons heen gegaan, we hadden andere dingen aan ons hoofd. Maar eenmaal in de auto met een radio vol onheilsberichten kon ik er niet meer omheen – het was noodweer! Striemende storbuien, enorme windstoten, totaal geen zicht meer, van de weg gedrukt door een auto die me niet zag en een grote weg die helemaal groen was van de takken en de bladeren!
Van Nijmegen tot Zwolle was het echt vreselijk, overal omgewaaide bomen, borden, aanhangers etc. om na Zwolle opeens in de zon te rijden met nauwelijks wind! En vijf km voordat ik thuis was haalde de storm me weer in en barstte het noodweer opnieuw los.

Eenmaal thuis (met overal spierpijn van het trekken aan het stuur) liep ik tussen de buien door even naar de tuin om te constateren dat er weer een grote tak van de kastanje was afgebroken, zeker drie meter lang en ruim tien cm dik. Hij was dwars door de hortensia’s gevallen zonder daar ook maar een takje van te beschadigen en hij lag op twee cm vanaf de schutting! Mazzel dus!

En nu stormt en stortregent het al dagen, lijkt het wel herfst, heb ik de houtkachel aan en probeer ik weer een beetje bij te komen.
Het helpt dat de tuin wonder boven wonder niet lijkt te lijden onder dit natuurgeweld.
Wat ben ik blij met die tuin, hij wordt steeds meer mijn tuin van vroeger.
Mijn tuin zoals die altijd was toen ik er nog ieder weekend in bezig was.
Mijn tuinkabouter die vorig jaar onverwacht overleed kan tevreden zijn, het komt weer goed met ons landgoed.

zomerstorm 25 juli 2015,kastanjetak,tuintuin,Friesland,juli 2015

 

 

 

 

 

 

 

En morgen?
Morgen gaan we die tak in mootjes zagen!

 

Delen is fijn:

6 Reacties

  1. Nooit stilgestaan dat zo’n evenement als de Nijmeegse Vierdaagse op die manier impact kan hebben op zoiets speciaals als een uitvaart. En dan ook nog die storm erbij. Als het afscheid al niet indrukwekkend genoeg was, heeft dit nog iets extra bijzonders bij achtergelaten.
    En fantastisch dat je landgoed weer helemaal van jou wordt. Hadden we dat al niet met zijn allen een beetje voorspeld? 😉

    • Ja, wat een bizarre consequentie hĂš. Had ik ook nooit bij stil gestaan. En ja, jullie hadden het een beetje voorspeld maar ik moest het eerst nog met eigen ogen zien en voelen!

  2. Jeetje Liesbeth, dat was op alle fronten een stormachtige dag.
    Naar dat een uitvaart op die manier wordt beinvloed.
    Ik hoop dat het weer een beetje rustig voor je is geworden.

Geef een reactie

[postlist id="513"]