Gisteren vertrok van van Tjörn naar mijn volgende bestemming: Gamleby aan de Oostkust van Zweden.
Het was prachtig weer en ik reed door een land dat ik nog nooit zó uitbundig had gezien!
Alles, maar dan ook letterlijk alles bloeit! De seringen in lila, wit en paars, het fluitekruid, het koolzaad, maar vooral de fruitbomen. En wat ik niet wist was dat het langs het Vättern (het derde meer van Zweden) vol staat met appelboomgaarden – prachtig!
De blauwe lucht, de zon en de temperatuur die steeds hoger werd maakte het tot een sprookjesachtige reis. Wat is het toch iedere keer weer een bijzondere ervaring om het gevoel te hebben dat je dit reusachtige land bijna voor jou alleen hebt, op een overstekende vos en een das na.
Over hoge heuvels en snelle rivieren, langs de falurode boerderijen en de witte huizen – helemaal alleen! Het gaf me het gevoel vleugels te hebben! Hier en daar zo’n indrukwekkende vrachtwagen met twee opleggers vol boomstammen maar dat is het zo ongeveer. En toch zijn er onderweg overal plekjes waar je heerlijk kan pauzeren, inclusief tafel en een keurig schoon toilet!
Na een prachtige rit reed ik rond half zes Gamleby binnen.
Ik wilde graag eens naar de Oostkust en vond in Gamleby een B&B dat er mooi uitzag. Omdat de website alleen in het Zweeds was vroeg ik aan mijn Zweedse vriendin G of zij voor mij wilde boeken. Het bleek echter al vol te zijn.
Maar dankzij G die een leuk gesprek met de eigenaar had bood hij aan dat ik wel in het huis mocht dat hij had gebouwd voor als hij stopte met de B&B. Voor dezelfde prijs als van een kamer. En hij zette het ontbijt dan wel klaar de koelkast. Kortom, een riant aanbod.
Zonder problemen vond ik de oprijlaan van Pensionat Ullevi, ik herkende het grote huis van de website. Er waren overal kleine huisjes en gebouwen en er was een pijl met ‘receptie’ maar die wees nergens heen. Na tien minuten rondgekeken te hebben kwam er iemand naar me toe die zei dat ik bij het verkeerde adres was. De B&B was iets verder, drie keer rechts en dan was ik er.
Dus weer in de auto, drie keer rechts en weer een bordje met B&B, maar met een andere naam.
Er zaten mensen op het terras die toen ik vroeg of ik op het goede adres was direct zeiden dat ze geen boeking van mij hadden. Maar dat ze wél plaats hadden. Toen ik zei dat ik wel degelijk had geboekt bleek het een ander B&B te zijn en vertelde de eigenaar me dat de man waar ik geboekt zou hebben niet deugde en onbetrouwbaar was! Hij had nooit meer gasten dus ik kon beter bij hem blijven…
Wat een idiote situatie! Toch maar terug om weer voor een dichte deur te staan. Op de deur hing wel een briefje met een nummer dus mijn mobiel gepakt, nummer gedraaid – geen verbinding! En wat ik ook probeerde, ik kon niet bellen. Tja, wat nu? Ik begon maar met een rondje om het enorme huis te lopen en liep de parkachtige tuin in toen ik opeens iemand hoorde roepen. En daar was Sigvard! De Zweedse eigenaar die geen woord Engels bleek te spreken en alleen maar harder in plaats van langzamer begon te praten.
Hij nam me mee naar een villa waar hij al pratend naar binnen stormde en ik wist niet wat ik zag. Een slaapkamer, nog een slaapkamer, een gigantische eetkamer, een tv kamer, een zitkamer, een badkamer met bubbelbad en regendouche, een keuken stampvol apparatuur, op afstand bedienbare zonneschermen, antieke meubels en een hagelwit IKEA bankstel, potten met orchideeën en rondom het hele huis ramen die uitkeken op een schitterende landschapstuin en op zee!
Een werkelijk idiote situatie, mijn kabouterhuisje past zo ongeveer in een van de kamers.
Ik verdwaal iedere keer, loop te zoeken naar de keuken, heb geen idee waar het bestek ligt want er zijn meer dan 20 laden en zeker zoveel kastdeurtjes en voelde me aanvankelijk een beetje verloren in deze enorme villa.
Een wonderlijk detail is de totale afwezigheid van gordijnen. Er zijn wel vitrages in allerlei kleuren maar geen gordijnen. Ook niet in de badkamer en de slaapkamers. En daar de zon hier rond drie uur opkomt besloot ik de slaapkamer op het westen te nemen wat een goed besluit bleek te zijn.
Ik heb prima geslapen en vond vanmorgen een koelkast vol met ontbijtspullen. Yoghurt in alle soorten, brood, beleg, eieren, koffie, haring (ja, Zweden) etc. Alleen geen muesli. Maar toen ik rond half elf naar buiten liep kwamen Sigward én zijn vrouw aanrennen, mét een aangebroken pak muesli, zo uit hun eigen keuken! Gelukkig sprak zij wel Engels en kon ik zeggen hoe ik onder de indruk was.
Al met al toch een heel avontuur zo in mijn eentje!
En morgen?
Morgen moet ik wéér met Ziggo in de clinch over mijn simkaart die het niet doet…
Oh heerlijk wat een indrukken die je mooi in woord en beeld hebt overgedragen.. Dat Ziggo gedoe is wel een donkere vlek op zo veel licht.. prachtig ziet het eruit. Je eigen laatje maken, voel je je sneller thuis. Plezier en tot overmorgen!
Dank! En ja, dat gedoe met de mobiel is heel vervelend en maakt me onzeker.
En een eigen laadje durf ik niet want dat vind ik nooit meer terug…Moet nu al zéér gediciplineerd zijn om te zorgen dat niet overal iets ligt.
Om maar met het laatste te beginnen: wat een geweldige plek, wat een huis met af en toe bijzondere meubels! Je bent echt met je neus in de (Zweedse) boter gevallen 😀 Wat een bizarre situatie belandde je in toen je er aankwam! Je hebt echt een mooie reis ernaartoe gehad, prachtig als ik je foto’s zie. Ik krijg acuut heimwee! Ben je vanaf Jönköping naar het noorden gereden langs het Vättern, over Gränna?
Ja, van Gränna via Tranas, Malexander en Kisa. Dus dwars over via kleinere maar prima wegen.
En wat een avontuur hé!
Wat een geweldige vakantie en ervaringen Liesbeth. En wat fijn dat wij mee mogen kijken
Opeens verheven naar koningin. Dat had je nooit verwacht bij vertrek uit Nederland. Hopelijk wil je nog wel met ons eenvoudig volk chatten. 😉
Wow Liesbeth. Such fun. Hope you dont curse the wonderful sunrise with birdsong pouring in your uncurtained windows
Even aan het internetinfuus.
Ha Liesbeth. Wat beleef je mooie avonturen en wat knap dat je dit in je eentje onderneemt.
Wat betreft de natuur en de meren kan ik het helemaal met je eens zijn. Dit is wel een hele mooie periode. Ik vergaap me aan de bijzonder gekleurde huizen en de prachtige bomen in de tuinen. Met ons eigen onderkomen mee hebben we geen perikelen met slaapplaatsen, maar als ik lees hoe jij gewoond hebt is dat bijna jammer. Wij staan momenteel in de buurt van het Skagernmeer en als het weer morgen wil meewerken gaan we fietsen langs het Gota-kanaal. Maandag naar Stockholm voor enkele dagen en daarna het land weer op. Genieten.
Veel plezier nog!
Stuur mij bij een nieuwe blog svp automatisch bericht