Terug uit Zweden trof ik een ontplofte tuin aan.
Weelderig bloeiende planten, struiken die hun weg naar het licht zochten en als een gek waren gegroeid, vaste planten die hooguit 20 cm hoog waren toen ik vertrok en nu de meter benaderden, een uitgebloeide blauwe regen, stokrozen die boven het dak uitkwamen, een volop bloeiende jasmijn, een dichtgegroeide vijver en prachtig bloeiende rozen.
Maar helaas ook vierkante meters vol bloeiend zevenblad!
Dat heb ik nog nooit gehad. Weleens hier en daar een bloemetje maar geen velden vol.
En die bloemen moesten weg voor ze in het zaad zouden schieten.
Er moest nog veel meer weg en alles moest ook worden afgevoerd. De kliko is binnen vijf minuten vol en zonder aanhanger wordt het niets. Dus de tuinhelden gebeld: Willem Brink en zijn mannen.
En wat heerlijk dat ze al zo snel konden komen! Willem komt hier al meer dan twintig jaar en kent mij en mijn tuin. Dat helpt want ik ben niet altijd makkelijk…
Het was een dag vol snoeien, trekken, zagen, eindeloos heen en weer lopen met halve bomen en heel veel groen, de aanhanger vullen en weer legen, koffie, een nieuwe volle aanhanger wegbrengen, planten verzetten met als finishing touch de bladblazer die ik verafschuw maar die het echt zó mooi opruimt allemaal!
De tuin is als herboren!
Er is weer licht, de heesters zijn enorm gesnoeid en ik hoop dat ze nu in steviger vorm terug komen, het zevenblad is weg (voor zolang het duurt maar nu kan ik het weer bijhouden), in de vijver is weer water te zien en bloeit de uitgedunde waterlelie en alles ziet er prachtig uit.
Wat een kleuren, wat een uitzicht en wat een geschenk!
Vandaag was ik kapot want natuurlijk gisteren veel te veel gedaan en teveel gelopen.
Dus een dag waarin ik genoot aan de tuintafel met mijn ontbijt, mijn Morning Pages, koffie, de krant en mijn herboren tuin.
Maar opeens zag ik gaten!
Lege plekken waar nodig nieuwe plantjes en twee hortensia’s in moesten!
Dus vanmiddag naar het kraampje-langs-de-weg bij de prachtige boerderijtuin waar altijd schitterende planten te koop staan.
En daarna naar de kwekerij voor twee hortensia’s.
Ik ben eindelijk overstag en heb de hortensia ‘Annabelle’ gekocht in de uitvoering ‘strong’. Dus zonder dat de takken direct bij de eerste regenbui op de grond dweilen. Nu maar hopen dat het echt zo is.
En laten er nu ook nog een nieuw soort ooievaarsbekken zijn! Een hoge variant die tot in december bloeit en die ik natuurlijk niet kon laten staan.
En zo blijft er werk aan de winkel!
Maar dat vind ik heerlijk.
Lekker rommelen met plantjes, beetje wieden, kopje koffie, weer een plantje en opeens is de dag weer om.
En Pepijn?
Die heeft dankzij de tuinhelden weer een koel plekje onder zijn eigen parasol!