Weer zomer!

Het was een week vol nattigheid en het leek of de zomer voorgoed was vertrokken. Maar niets blijkt minder waar, hij is er weer!
Dus vandaag eindelijk weer op de fiets en wat was het een verrassing wat ik onderweg tegen kwam.
Naast het snel omhoog schietende maisveld ontdekte ik een heel veld vol bijenvoer (phacelia) en hoe langer ik er naar keek hoe blauwer het werd. Toen ik afstapte en het van dichtbij te bekeek zag ik allerlei prachtige wilde bloemen er tussen zitten: korenbloemen, wilde lupine, klaprozen, wikke, koolzaad, leeuwenbekjes – te veel om op te noemen. Wat een schitterend gezicht en wat woon ik toch in een prachtig stukje Friesland!

Toch vond ik het niet erg dat het de afgelopen week nogal herfstig was. Ik had een heerlijke dag in de sauna en zwom heel veel baantjes in het verwarmde buitenbad waarin ik zo goed als alleen was. De houtkachel mocht weer aan en tussen de buien door kwam een vriendin de grote kastanjetak die in de storm naar beneden was gekomen voor me opruimen en de restanten wegbrengen – heel veel dank W! Wat is het toch fijn dat er bij dat soort klussen mensen zijn die willen helpen, alleen had ik het niet voor elkaar gekregen.

En ik deed wat nog anders! Ik heb een gruwelijke hekel aan naaien. Heb dat met de paplepel ingegoten gekregen door een moeder die dat ook had maar die wel vond dat ze het moest doen. Na lang aarzelen kocht ze dan eindelijk een patroon, na nog langer aarzelen een lap stof en na héél lang aarzelen werd het een op het ander geregen (!). Dan liep ze tien rondjes om de tafel heen om uiteindelijk alles op te rollen en in de kast te leggen want ze durfde niet te knippen uit angst het verkeerd te doen…
Geen stimulerend voorbeeld natuurlijk.

Maar in principe ben ik niet onhandig en vind ik dat ik, nu mijn Nieuwe Leven is begonnen en ik dus tijd heb, dat toch zou moeten kunnen. In ieder geval een zoom in een broek en dat soort triviale ingrepen.
Dus hing ik al heel lang aan tegen het aanschaffen van een naaimachine.

Geen machine die electronisch olifantjes uitspuugt maar een die gewoon recht-toe-recht-aan kan naaien.
En die ik in mijn nieuwe tuinhuis-atelier gewoon kan laten staan zonder dat de poezen met alles op de loop gaan.
Laat de Lidl nu precies zo’n machine in de aanbieding hebben, met een prachtige doos met allerlei spelden, naalden, spoeltjes en klosjes voor een kooppie er bij! Voorlopig zit hij weer netjes ingepakt onder het bijbehorende hoesje want naaien is natuurlijk niet iets voor in de zomer…

Voorlopig leef ik weer buiten.
Buiten met de laptop aan de tuintafel.
Buiten met mijn MP’s, de kranten en mijn boek.
Buiten aan het rommelen in mijn tuin.

En morgen?
Morgen wordt het nog warmer!