12

Thuis – Home – Hemma

Thuis, in mijn kabouterhuisje in Friesland.
Met mijn drie P’s die het zo goed gehad hebben en nu hier weer genieten.
Met mijn tuin waar ik iedere dag frambozen en aardbeitjes pluk, waar de vijgen rijpen en de rozen maar doorbloeien.

 

bergaDe terugreis begon goed.
Na nog een heerlijke dag op mijn lievelingsstrandje gezeten te hebben nam ik afscheid van Berga en de zee en vertrok ik naar de ferry in Göteborg.
Easy op zaterdag want geen files.

Tot mijn verbazing en verrassing bleek ik een riante vijf-persoonshut te hebben met een tweepersoonsbed! En om dat te vieren besloot ik tot het eten van een hapje in het restaurant.
Doe dat anders nooit maar het beviel prima.
En de tocht langs de scherenkust is altijd weer mooi en helpt bij het afscheid nemen.

 

elbe-ferry-4-rij-bewerktMaar na Kiel begon het gedonder.
Door de afgesloten A7 rond Hamburg besloot ik de Elbe-ferry te nemen en dat deed ik natuurlijk niet alleen. Gelukkig was ik redelijk bijtijds want na mij groeide de file snel, heel Glückstadt bleek vast te staan!
Ik had zo’n twee km auto’s voor mij en ieder kwartier schoven we een stukje op.

Op zich veel minder vervelend dan een echte file want nu was het ‘motor starten, stukje rijden, motor uit, verder lezen’ zonder op het verkeer te hoeven letten en eindeloos te moeten schakelen en remmen.
Eenmaal op de ferry duurde het ruim een kwartier, de Elbe is en blijft een indrukwekkende getijde rivier!

 

Het vervelendste kwam na de Elbe – de oeverloze terugreis over de 50/70 km wegen door een totaal ingeslapen Noord Duitsland waar nog geen kopje koffie te krijgen was samen met al die campers en caravans die niet eens op stoom kwamen.
Het duurde eindeloos en wat was ik blij toen ik bij Bremen de snelweg op kon. Al met al heb ik drie uur langer dan normaal over de terugreis gedaan terwijl ik verwachtte dat het juist sneller zou gaan omdat het zondag was.

Maar het was heerlijk thuiskomen!
Het gras was gemaaid, het huis was blinkend schoon en de auto zo maar leeg.
Lekker onder mijn eigen douche en naar mijn eigen bed!

 

schaduwplekjeEn wat ben ik gezegend met dit plekje realiseer ik me voor de zoveelste keer.
Met een huisje waarin het in de extreme hitte van deze week niet warmer wordt dan 23 graden.

Met een tuin waar altijd schaduw te vinden is.
Met een heerlijk plekje buiten waar ik nu dit blog zit te schrijven.
Een plek om thuis te komen en om te thuis te zijn.

 

Wat is het een voorrecht om een paar keer per jaar ’thuis in Zweden’ te mogen zijn.
Daar zo intens te mogen genieten van de ruimte, de zee, het licht en de rust.
En van alle lieve mensen (op Berga was zelfs een echt afscheidscommité om me uit te zwaaien!).
Ik ben ongelooflijk dankbaar dat ik dit nog ieder jaar kan doen.

Wat is het fijn te ervaren dat ik deze keer geen moeite heb hier te aarden.
Het lijkt allemaal vanzelf te gaan!

Ook de P’s voelen zich thuis, de houtkachel was daar met deze hitte niet voor nodig. Ze rommelen door de tuin, Pepijn ving zijn eerste muis, Pientje liep als vanouds over de daken om daarna innig tevreden naast me op de bank te komen liggen en Petter begon direct uit de gieter te drinken.

 

Het is goed om weer thuis te zijn.
Op mijn eigen plek.
Thuis – home – hemma.

 

 

 

 

 

Delen is fijn:

12 Reacties

  1. Hallo Liesbeth,
    Wat geniet ik toch elke keer weer van de mooie blog.
    Ik ken je niet maar de verhalen vertellen dat je een heel fijn en bijzonder mens bent. Intens gelukkig in Zweden en in Nederland. Genietend van kleine bijzondere gebeurtenissen die zo herkenbaar zijn, maar niet door mij opgeschreven worden. Daarom heel fijn te lezen.
    Dat er nog vele mooie blogs mogen volgen! Lieve groet, Maria

    • Wat een bijzonder compliment Maria! Dank je wel.
      Het bloggen is een uitlaadklep voor me geworden in de loop van de afgelopen jaren en ik vind het leuk om te spelen met woorden. En nu doe ik ook eindelijk eens iets met al die duizenden foto’s…

  2. Hi Liesbeth,
    wat heb ik toch weer enorm genoten van je fijne belevenissen en gevoelens.
    Ben ook in het verlede gaan kijken en wat een schitterende en liefdevolle ode heb jij over je moeder geschreven.
    Nu weer genieten van van je andere prachtige plek.
    Lieve groet,
    Henny Pelgrim

    • Dank Henny! En zeker voor het compliment over het blog over mijn moeder. Het heeft me heel veel tijd en energie gekost maar ik heb haar daardoor ook veel beter begrepen!

  3. Iedere keer weer geniet ik van jouw mooie verhalen en ik wens je alvast een inspirerende herfst en winter toe.

  4. Heb helemaal niet doorgehad dat de terugreis toch niet zo’n succes is geworden als je had gehoopt. Misschien dat het wel heeft geholpen om weer sneller in je eigen huis te aarden. En woooow, niet warmer dan 23 graden met die hitte! Daar teken ik voor.

  5. Ja, dat is echt een heerlijkheid. Na vijf dagen hitte wordt het hier ook warm hoor.
    En ik denk dat ik beter en sneller aard als ik niet meer zo lang wegga. Is wel heerlijk maar de gevolgen zijn op een aantal gebieden te groot helaas.

Geef een reactie

[postlist id="513"]