En nu ben ik al weer twee dagen in Zweden. Wat voelt het vertrouwd – of ik niet weggeweest ben!
De terugreis uit Noorwegen was schitterend. Stralend weer en een prachtige route. Hier en daar begonnen herfstkleuren al en terwijl boven in de bergen alles nog in volle bloei stond was beneden bijna alles uitgebloeid. En de uitgestrekte graanvelden van de heenweg hadden plaats gemaakt voor stoppelvelden met hier en daar nog een combine in volle actie.
Er was veel minder verkeer dan op de heenreis (het was zondag) dus kon ik om me heen kijken en genieten van het prachtige uitzicht. Natuurlijk lagen er tunnels op de route en wat was het wonderlijk te merken dat het me niets meer uitmaakte! De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het allemaal moderne tunnels waren – hoog, breed en goed verlicht, niet te vergelijken met de tunnels naar Aurland.
In plaats van door Oslo te rijden besloot ik de ferry over de Oslofjord te nemen, van Horten naar Moss. Het stuk naar Horten viel tegen – wat ging dat steil naar beneden en wat waren er veel bochten! Het duurde dan ook veel langer dan ik had gedacht. En wat waren er veel tolwegen! Ben heel benieuwd wat die allemaal gaan kosten. Maar het varen over de Oslofjord vergoedde veel! Heerlijk om even rustig op het water van die prachtige fjord te kunnen genieten.
En opeens was ik weer in Zweden! Op de heenweg stelde de grens nog echt wat voor (iemand voor mij moest de hele auto uitpakken!) maar nu was er nauwelijks iets te zien. De rotsen werden lager, er groeide opeens weer overal hei en het landschap werd steeds vertrouwder.
Rond kwart voor zeven reed ik het Lekander-erf op – thuis!
Want zo voelt het, als thuiskomen.
Deze keer niet in mijn ‘eigen’ kamer maar in een prachtig appartement met een eigen keuken! Na een volle week niet warm te hebben gegeten (te duur en te ingewikkeld in Noorwegen) vind ik het nu fijn dat ik weer lekker zelf kan koken.
Daarom gisteren maar eens uitgebreid boodschappen bij de ICA met een zak cantharellen als hoogtepunt!
Het was een windstille bewolkte dag maar na de boodschappen brak de zon hier en daar door dus naar een strandje om eindelijk te zwemmen, iets wat er eerder niet van kwam door de kou en de harde wind.
Maar nu was het heerlijk – rustig water, niet te koud en helemaal alleen in die grote zee!
Kortom, mijn rustkuur is begonnen. Uitrusten van alle indrukken en ervaringen van dat ruige land dat Noorwegen heet. Het heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt met de Hardangervidda als hoogtepunt en een dreigende tunnelfobie als minpuntje. Maar alles went, zeker als je weet wat je te wachten staat.
En morgen?
Morgen brengt wat de dag gaat brengen…
Oh wat heerlijk om te lezen. Ik ben weer een beetje terug, lekker meegereisd en genoten en geniet van je foto’s mee. Lekker uitrusten! Heftige emoties in korte tijd.. een heel jaar om van na te genieten. Stoer dat je het allemaal hebt gedaan! Geniet er nog van! X
Dat is wel heel veel genieten, haha
En dat klopt! Geniet buitensporig, nu van de rust en de ruimte, de lieve gastvrouw die de houtkachel voor me aanstak en het heerlijke appartement waar ik een tijdje mag wonen!
Welkom thuis 🙂 en dat je daar weer met hernieuwde herinneringen vandaan mag komen.
Heel leuk om je reis door Noorwegen te volgen. Prachtige foto’s en shit van die tunnelfobie fijne tijd in Zweden!