klussen,krabpaal,Burmezen,rommel
3

En een pro-kat klus

krabpaal,oud,vervangen,BurmezenBehalve de anti-kat vitrine lag er ook een pro-kat klusje te wachten. Mijn Burmezen kunnen niet zonder krabpaal. Mijn meubels trouwens ook niet.
Het liefst hebben ze een paal waar ze flink in kunnen raggen en waarmee ze ook op een van de boekenkasten kunnen klimmen. Goed voor het overzicht.

Soms hangen ze er met z’n tweeën tegelijk in en dat vraagt een stevige constructie.
Bij de laatste grote verbouwing heeft mijn onvolprezen timmerman alle onderdelen dan ook muurvast aan elkaar én aan de wand bevestigd.

Het geheel bestond uit twee delen die via een hardhouten plankje met elkaar verbonden waren. Het plankje zat met metalen beugels vast aan de wand. Bovenop de paal zat weer een hardhouten plank die ook weer vastzat. En om het geheel aardbevingsbestendig te maken (Groningen is vlakbij) zaten de plankjes ook nog onzichtbaar vast aan de achterwand van de boekenkast.
De paal wordt intensief gebruikt met alle gevolgen van dien. Mijn Poetsparel moppert dan ook al zeker twee jaar over de stukken sisaltouw en de vele rafels en vezels die door het hele huis liggen dus er moest echt iets gebeuren. En met de soepel verlopende vorige klus nog vers in het geheugen én mijn nieuwe boormachientje waar ik zo blij mee ben dacht ik dat dit niet zo ingewikkeld zou kunnen zijn.

Helaas, een totaal verkeerde inschatting! Allereerst bleken de twee paaldelen verschillend van hoogte te zijn waardoor de nieuwe delen niet meer bij de onmisbare plankjes en bevestigingen pasten. Dat vond ik geen ramp, de onderste paal werd niet zo veel gebruikt dus die kon vervallen. Daardoor moest de bovenste wel erg goed vastgezet worden maar dat moest kunnen.

nieuwe krabpaal,geen krabpaal,Burmezennieuwe krabpaal,Burmezen,

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat erger was waren die onzichtbare schroeven in de boekenkast. Die was ik vergeten want ja, onzichtbaar. Het gevolg was dat de halve kast leeg moest en dat ik me in de meest idiote bochten moest wringen om er bij te kunnen. Niet echt goed voor een zich zeer voorzichtig herstellende schouder. Gevolg – overal boeken en rommel wat het er niet overzichtelijker op maakte.

Toen héél goed meten waar het bovenste deel moest komen want eerst moesten de plankjes vastgezet. Met de krabpaal er al tussen kon ik onmogelijk meer bij de bevestigingshoekijzers. Het valt niet mee om met slechts twee handen een meetlint, een potlood, een aftekenlat en een hardhouten plank vast te houden en het in één keer goed af te tekenen. Dat lukte dus ook niet…

Het werd een lange middag met veel heen en weer geloop, veel het onmisbare Ikea trapje op en af om de op grond gevallen schroefjes op te rapen en heel veel rotzooi.

En wat ben ik trots dat het is gelukt!nieuwe krabpaal,Burmezen,klus
Dat de nieuwe paal nog niet zat of Pepijn zag hem, nam een aanloop en besprong hem of het nooit anders was geweest.
Daar doe je het toch voor.
En voor de meubels natuurlijk.

Helaas heeft het ook z’n prijs want ik zit nu met trillende vingers te typen en alles doet pijn.
Laten we er voorlopig maar van uitgaan dat het gewoon ‘gezonde’ spierpijn is.
En voor de zekerheid maar een pijnstiller nemen.
En natuurlijk, lang leve de katten!

Delen is fijn:

3 Reacties

  1. Petje af voor dat klussen. Lijf nu maar weer even rust gunnen, want dat is blijkbaar nogal gevoelig voor heftige belasting.
    Wat hebben de katten prachtige vachten.

Geef een reactie

[postlist id="513"]