Duitsland - Zweden - Noorwegen

Waar moet ik beginnen?

Met de heenreis naar de ferry in Kiel waar ik meer dan zes uur over heb gedaan omdat de grote toegangsweg naar Hamberg en de Elbetunnel was afgesloten en de wijde omgeving van Hamburg muurvast stond en de stress of ik de ferry nog zou halen?
Met de ferry waar ik als laatste opreed en die vijf minuten later al wegvoer? En waar de bemanning zo aardig was me naar mijn hut te brengen omdat ze wel zagen dat ik die anders nóóit meer zou vinden?

Of met het vertrouwde gevoel toen we tussen de scheren van Göteborg voeren en ik me weer direct thuis voelde? Göteborg waar ik zoals altijd de weg naar Oslo nam maar waarover ik nu écht naar Oslo ging in plaats van af te slaan bij Tjörn of door te rijden naar Tolvsbo.

Of met al die tunnels waar ik vandaag doorheen ben gereden?
Ongelooflijk, ik heb er zeker 25 gehad. Korte van nog geen honderd meter maar ook lange van meer dan vijf kilometer. Om maar niet te spreken van Oslo – daar lijkt een heel ondergronds gangenstelsel onder te liggen, er kwam geen eind aan!

Of met Oslo zelf waar ik nauwelijks iets van heb gezien?
Enerzijds door al die tunnels, anderzijds door de ongelooflijke drukte – ik durfde nauwelijks om me heen te kijken terwijl ik er mijn hand niet voor omdraai dwars door Amsterdam te rijden. Wat me wel is bijgebleven zijn de enorme jachthavens, ik heb zelden zoveel zeilschepen bij elkaar gezien.

Of over de schitterende kleuren?
De bloeiende paarse hei op de grijze rotsen, de goudgele graanvelden zo ver je oog reikt en waar nu druk wordt geoogst, de berken die hier en daar al knalgeel zijn, de bijna uitgebloeide maar toch nog roze wilgenroosjes die werkelijk overal staan of de gouden guldenroeden die ik eruit trek in mijn tuin maar die hier in grote hoeveelheden staan te bloeien. Alles in de stralende zon.

Of over de wegen?
Want wat een prachtige wegen! Dwars door of over de rotsen met vaak hoge afscheidingen tussen de rijrichtingen, vlak langs diepe fjorden, over imposante bruggen en door glooiende vlaktes. Maar wat waren ze druk – dat had ik absoluut niet verwacht!

Of over de bergen?
De bergen die veel hoger zijn dan ik me had voorgesteld! Waar een steigingspercentage van 12% geen uitzondering is en waar de bochten ontelbaar zijn. Die soms zwart en somber lijken maar waar de zon prachtige lichtbanen overheen tovert. Waar nevels tussen drijven en waarboven de lucht blauw is.

Of over de fjorden?
De fjorden die veel dieper tussen de bergen in liggen dan ik me had voorgesteld. Die variëren van groen tot diep donkerblauw. Die razend snel tussen de rotsen en over de stenen door stromen of als een spiegel roerloos liggen te glinsteren.

Of over mijn B&B in Ål?
Een prachtig oud gebouw met een zeer gastvrije en vriendelijke eigenares. Wat toch verderweg was dan ik had gedacht, vooral omdat de door Booking.com opgegeven coördinaten ruim dertig kilometer verder bleken te liggen…

Wat een indrukken in nauwelijks twee dagen, het moet eerst allemaal even bezinken.
Op één dag de bergen, de fjorden en mijn eerste staafkerk!