2

Daar is-tie dan

Behalve een vermoeiende week was het ook een oven-loze week. Ik was me er niet van bewust dat ik de oven zo veel gebruikte en dat ik totaal in de war raakte met mijn zich toch al op een hellend vlak bevindend eetgedrag. Zelfs Harry bracht geen oplossing al waren zijn verse sapjes het enige gezonde wat de pot schafte. Gek genoeg kon ik gewoon niets bedenken om te koken.
Gelukkig is het leed achter de rug want gisteren (jazeker, op zaterdag met dank aan de winkel uit het dorp!) werd het nieuwe fornuis gebracht en geïnstalleerd. Iets minder strak en iets minder mooi als mijn oude maar daar was ik dan ook maanden naar op zoek geweest terwijl dit in tien minuten beklonken werd. Mijn eerste indruk was dan ook niet erg positief.

Maar dat je niet af moet gaan op een eerste indruk werd ook hier weer bevestigd, want wat een turbo oven! Wat mij het eerste opviel was het klokje. Het klokje waarvan je in één oogopslag snapt hoe je het gelijk moet zetten in tegenstelling tot het klokje van mijn oude fornuis waar me dat in al die jaren nooit is gelukt. Verder allerlei standen en mogelijkheden waarvan ik tot nu toe het bestaan niet kende. Een hetelucht oven met een bijna geluidloze ventilator terwijl bij mijn oude oven het leek of je op de startbaan van Schiphol stond en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Kortom, na de schokkende confrontatie met onze wegwerpmaatschappij (repareren duurder dan een nieuw fornuis) begon ik langzaam de voordelen van deze nieuwe huisgenoot te zien!

Dus vandaag samen met Harry een kladkaka gebakken. Een kladkaka is een Zweedse chocoladetaart die van binnen nog zacht is. Nog een beetje loopt. En dat is lastig want iedere oven is anders en wanneer moet hij er nu uit? Met Harry word ik overigens steeds betere maatjes, ken nu ongeveer vijf onderdelen van de dertig en durf die zelfs te gebruiken. En met succes!
Het beslag ging dus soepel al had ik me wéér bijna vergist in grammen en deciliters. De Zweden doen alles in dl, dus 200 dl bloem. Dat is ongeveer de helft van 200 gram bloem weet ik inmiddels en dat leidt tot heel andere resultaten…

Alles verliep dus zeer voorspoedig. Maar zo’n nieuwe Turbolien moet je leren kennen! Het gevolg is dan ook een lekkere kladkaka zonder een spoor van het zo gewenste lopende binnenste. Een prachtige cake die perfect gegaard is, dat dan weer wel. Maar geen kladkaka.
Ach, volgende keer beter. Heb ik tenminste een excuus om er binnenkort weer een te bakken.

Delen is fijn:

2 Reacties

Geef een reactie

[postlist id="513"]