4

Het kleine zusje van Harry

Al vanaf mijn achtste ben ik een moeilijke ontbijter geweest. Natuurlijk moest ik iedere ochtend voor ik naar school ging gewoon een boterham eten. Met een glas melk. Maar het kostte altijd moeite en ik probeerde er zo veel mogelijk onderuit te komen.Het zit hem in de tijd, 's ochtends

Lees meer...
0

Zweedse les.

Morgenavond heb ik weer Zweedse les. Dat gaat via Skype en daar ben ik erg enthousiast over. Het kost geen reistijd en ik heb privéles van Jorieke, een zeer bevlogen docente die iedere verkeerd uitgesproken å, ö of y feilloos verbetert.Het eerste jaar hadden we het niet makkelijk

Lees meer...
3

Helse Harry

Vandaag was het zo ver, er moest gebakken worden. Kladkaka, Zweedse chocoladetaart die van binnen nog zacht is. En om het nog gecompliceerder te maken, ik heb twee totaal verschillende recepten met hele verschillende ingrediënten. Zet in op het oudste recept.Het eerste probleem wat

Lees meer...
2

Sap!!

Het was een drukke week.Vergaderen in Utrecht met het communicatienetwerk van Revalidatie Nederland, altijd leuk en stimulerend. Voor de laatste keer want het afscheid nemen is nu echt begonnen. Een wonderlijk gevoel om deze mensen van wie ik er sommigen al heel lang ken, straks niet

Lees meer...
2

Een helse machine

Vandaag was het zo ver. Ik zou de strijd aangaan met mijn nieuwe keukenmachine. Durfde er tot nu toe nauwelijks naar te kijken laat staan aan te komen, maar vandaag had ik voldoende moed verzameld om een sinaasappeltje te gaan persen. Dat leek me wel een goed begin, overzichtelijk

Lees meer...
2

Zweedse les

De vakantie is om, het werk is weer begonnen en het leven gaat weer gewoon z'n gangetje. De herfst slaat onverbiddelijk toe, het is 's morgens nog schemerig als ik opsta en 's avonds is het donker voor je het weet. Niks meer buiten zitten! Geloof dat ik dat nog het moeilijkste vind

Lees meer...
2

Laatste vakantiedag en o o Den Haag.

Vandaag is het de laatste dag van mijn laatste echte vakantie. Terugkijken heb ik al gedaan dus dat hoeft niet meer. Vooruitkijken natuurlijk wel. 
Maar eerst de dag van vandaag.

De dag dat ik opeens bedacht dat het Prinsjesdag was! Voor iemand die geboren en getogen is in Den Haag, “mooie stad agter de duine“, blijft dat altijd een bijzondere dag. En als je dan ook nog bent geboren in het Noordeinde op vijf huizen van het Paleis vandaan geldt dat in het bijzonder. Ik woonde daar tot mijn zesde en realiseer me nu dat WO II pas net voorbij was. De tijd was zo anders, iedereen, maar dan ook werkelijk iedereen was op straat, de scholen waren dicht en de meeste mensen kregen tussen twaalf en twee vrij van hun werk om naar de rijtoer te kijken. Er waren ook ontzettend veel verschillende legeronderdelen die voor de koets uit marcheerden, het duurde wel een half uur voor die allemaal voorbij waren. Wij hingen dan op de tweede verdieping uit het raam en zagen vol ontzag ‘de troepen’ zoals mijn moeder ze noemde, langs marcheren op weg naar het Lange Voorhout. En daarna renden we de straat op en deden we wedstrijdjes wie ‘het vaakst’ de Gouden Koets zag, steeds weer een straat verder. De Gouden Koets vertrok van het Paleis Voorhout waar na afloop ook de balkon scene was. Op het ‘Gouden Balkon’ zoals dat vroeger werd genoemd. Paleis Noordeinde stond leeg, er was geen hek voor en wij speelde in de zijvleugels. Je kon er lekker hard gillen want dat galmde zo mooi. En rolschaatsen op de marmeren vloer en een gat in je knie vallen.
Nu vind ik het leuk om via de tv naar het Noordeinde te kijken en naar de route die deels hetzelfde is. Zo vertrouwd of ik er gisteren nog woonde.

Deze laatste vakantiedag waarop opeens door mijn hoofd schiet dat ik voortaan altijd weer ‘life’ naar deze ceremonie zal kunnen kijken. Iets dat ik me de komende drie maanden wel vaker zal realiseren.

Mijn laatste vakantiedag waarop de vrachtauto van de Kringloop voorreed om al die spullen mee te nemen die weg konden na de Grote Opruiming. Veel spullen uit mijn tuinhuis dat ik weer actief ga gebruiken. Waar mijn nieuwe keyboard komt te staan waar ik op wil leren spelen. En de naaimachine die ik nu eindelijk eens zal aanschaffen omdat ik daar nu tijd voor krijg. Waar het nog steeds niet is gelukt een internetverbinding te krijgen en waar mijn Zweedse vrienden net hebben gelogeerd.

Deze laatste vakantiedag die vooraf gaat aan de laatste drie maanden bij Revalidatie Friesland. Ik verheug me op die laatste maanden en wil er van genieten.
En dat gaat lukken!

Delen is fijn: