Bloesem, overal op Tjörn! En Sundsby, en toch weer die zee…

Ik kan het niet laten om toch nog een blogje te schrijven.
Want gisteren was ik op Sundsby, de oude konditori in het prachtige park met de mooie moestuin. Sundsby in het voorjaar – onvergetelijk.

De moestuin is nog erg leeg maar de bloemenborders aan de zijkanten bloeien uitbundig, net als de doorgeschoten rabarber die een dieprode bloem heeft.

Overal vergeet-me-nietjes en madeliefjes, indrukwekkende oeroude kastanjebomen vol kaarsjes en overal bloeiende appelbomen.
Die appelbomen variëren van stokoud en helemaal begroeid met mos en korstmossen tot piepjong en net aangeplant. Je ziet trouwens overal op het eiland (wilde)appelbomen en allemaal bloeien ze nu.

Het is altijd weer een feest om op Sundsby te komen, het feest der herkenning!
Marina, de eigenaresse, begroet me met een store kram en maakt altijd tijd om even bij te kletsen.
En natuurlijk is er chocoladetaart, dat ook. En wat was het toevallig dat zij in Gamleby geboren en opgegroeid bleek te zijn. Gamleby wat mijn volgende bestemming is.

 

Vandaag was het mistig en regenachtig. Zo nu en dan een buitje, goed voor de aardbeien die je per dag ziet groeien en bloeien!

Na een hele dag van alles gedaan te hebben zoals de mails, het opruimen van foto’s, schrijven van mijn MP’s, Facebook, Twitter, de website van Alyda (ze haalde gisteren zilver en brons bij de World Cup paracycling!), lezen en schrijven van appjes etc.
De grote tafel lijkt wel een kantoor!

Maar toen begon het voorzichtig op te klaren en wilde ik toch nog even naar de zee. Bovendien was ik al een hele tijd niet op Bleket geweest, het kleine vissersplaatsje met de lange rij ‘sjöbodar’ (de werkhuisjes die nu vaak atelier of zomerdagverblijf zijn) en met de sauna boven op de rotsen.
Die sauna waar ik voor het eerst letterlijk over de drempel ging!
Ik had nooit, maar dan ook nooit kunnen denken dat ik daar zó van zou gaan genieten!

De zee in Bleket was spiegelglad en de rotsen in de verte waren in nevels gehuld.
Er was een bijna mystieke sfeer, of je de zee-elfjes over de rotsen kon zien dansen, en ik heb intens genoten.

Er loopt een steiger langs de sjöbodar die uitkomt bij een terras en wat was het grappig daar een grote wegwijzer naar de ’toa’ te zien en er een werkelijk keurige toilet aan te treffen!
Dat is in Zweden toch zo goed geregeld, kunnen we in Nederland een voorbeeld aan nemen.

Nu is het mijn laatste avond hier.
Het is stralend weer geworden dus dat belooft veel goeds. De was draait en de auto is al half gepakt.
Nog even vragen waar ik mijn nieuwe aanwinst (mijn kleed) mag achterlaten en dan zit de eerste week Zweden er op. Maar wat is het heerlijk om hier over twee weken weer terug te komen.
Weer ’thuis’ te zijn. Voorlopig hoef ik dus nog geen afscheid te nemen!

 

En morgen?
Morgen rij ik naar Gamleby aan de Oostkust dus gelukkig weer de zee.
Naar het land van Astrid Lindgren waarmee het allemaal begon…