Heet dat geluk?

Heet het geluk, dat gevoel wat ik krijg als ik door mijn tuin loop?
Als ik zie hoe de lijsterbes zijn zachte blaadjes rond de nieuwe bloemknop ontvouwt?
Als ik zie hoe de knoppen van mijn kleine beukje, een kind van de eeuwenoude beuk in de tuin van Lyndensteyn, groter worden?
Als ik zie hoe de kleverige knoppen van de kastanje bijna openbarsten?

Heet het geluk, dat gevoel wat ik krijg als ik door de weilanden fiets en op ‘mijn’ bankje langs de vaart naar de ganzen kijk?
Dat gevoel wat ik krijg als ik over de hei fiets en de reeën zie staan?
Dat gevoel dat ik krijg als ik de ooievaars weer op hun nesten zitten?
Dat gevoel van intense vrijheid?

Heet het geluk als ik in de sauna ben en ik buiten in de jacuzzi geniet van de zingende vogels?
Als ik twee vrouwen hoor zeggen hoe moeilijk het is om één keer in de maand tijd vrij te maken terwijl ik moeiteloos iedere week kan?
Als ik totaal ontspannen en rozig van de zon thuiskom waar mijn P’s zich tevreden op schoot nestelen?

Heet het geluk als ik mijn tuinbanken schoon spuit en zelf kleddernat opdroog in het zonnetje?
Als ik mijn vetplantjes weer buiten op hun plankjes tegen de warme muur zet?
Als ik het beeld dat mijn moeder voor me maakte weer op zijn plekje bij de rozen kan zetten?
Als ik zie dat de Zweedse anemoontjes hemelsblauw staan te bloeien?
Als ik mijn autistische poesje dat niet naar buiten durfde want ‘weer nieuw en dus onbekend’ zichtbaar genietend door de tuin zie rennen?

Heet het geluk als ik ’s ochtends vroeg al buiten in de zon koffie kan drinken?
Als ik zie dat de twee hortensiastekken de winter hebben overleefd en ik ze grotere potten geef?
Als ik Oost Indische Kers zaai in de teil waarin mijn moeder me vroeger in bad deed?
Als het groen in één dag naar buiten barst en er overal hommels zoemen?

Ja, dat heet geluk!